Het word steeds echter...

Het lijkt wel of de weken voorbij vliegen, morgen tel ik alweer 28 weken zwangerschap De magische aftelgrens van 30 lijkt steeds dichterbij te komen. Ik huppel en vlieg nogsteeds overal heen, alleen zijn de gevolgen daarvan wat sneller te merken..moe, rugpijn, verzuurde benen en vooral het buiten adem zijn van een klein stukje draven is voor mij nog een beetje moeilijk te begrijpen. Maar ach ik ben zwanger en hoe verder de weken vorderen des te meer het er op begint te lijken dat ik niet meer terug kan :D… Niet dat ik dat zou willen hoor, maar de verzekering heeft met hun mega kraampakket inmiddels ook van zich laten horen, dus zij zijn er van ook overtuigt dat we een kindje krijgen… Ook de kraamzorg begon te gillen dus half oktober komen ze voor de intake.

De rommelkamer in inmiddels leeg met een mooi lichtgroen behangetje en een Nemo rand erop… Het begint echt op een babykamer te lijken. De vloer hebben we zaterdag gehaald, laminaat, wild eiken, dus dat moet er nog in. En dan komen.1 oktober de meubels waar ik al zo lang op wacht. De uitzet word ook steeds completer…wat een spul heeft dat kind nodig zeg! Vroeger hadden ze een aardappelkissie en een wasteiltje, ik weet niet of het er nu gemakkelijker op geworden is…want welke van de mega dure kinderwagens is nou goed voor je kleine..

Kruimel laat natuurlijk ook deze weken weer flink van zich horen. Vooral ‘s nachts en heeft nu steeds vaker de hik en dat is een heel grappig gevoel… Mijn buikje groeit maar stug door en ik vraag me af wanneer het stopt..de zwaartekracht begint me heel langzaam een beetje parten te spelen. Ook de controles bij de verloskundige zijn nu wat vaker op elkaar en was ik de laatste keer in 4 weken nog veel aangekomen, lijkt mijn gewicht nu een beetje stil te staan.

Toch valt me op dat met een zwangerschap je ineens heel anders in de maatschappij staat..erg grappig. Ik en mijn buik zijn ineens gemeentegoed geworden. Ik spreek ineens buren waarvan ik niet wist dat ik ze had…ooow wat leuk ben je zwanger…alsof ik niet leuk was zonder buik! Ook een rondje door het winkelcentrum kom in niet meer door zonder dat mensen eerst mijn buik bekijken en dan pas kijken wat voor hoofd erop zit! Het zal wel normaal zijn, toch vind ik het fascinerend wat een zwangerschap tussen mensen kan doen, je hebt iig gespreksstof genoeg. En dat mensen met de raarste goed bedoelde adviezen komen laat ik dan maar even voor wat het is.

Ik geniet ervan, nogsteeds. Kruimel mag nog wel heel lang in mijn buik blijven zitten, zeker als ik me zo voel, al vermoedt ik dat de laatste loodjes echt het zwaarst gaan wegen