Vk en 3D echo

7 september zou het zover zijn; de dag waar ik al een paar weken met smart naar uitkeek. Inmiddels weer een onderbroken nacht verder en het was alweer gister.

Gistermorgen werd ik wakker met een soort wapenstilstand in mijn buikkie. Het was rustig, extreem rustig en ik probeer mezelf er dan maar van te overtuigen dat er niets mis is met onze kruimel. En omdat ik om half 12 bij de verloskundige moest zijn zou ik daar gelukkig ook het hartje te horen krijgen.
Bij het binnenkomen mocht ik gelijk op de weegschaal plaatsnemen en daar stond op dat ik in drie weken 4 kilo was aangekomen, hartstikke netjes dus…inmiddels bijna 8 kilo erbij, ook de bloeddruk was niet zo laag als normaal, super! Toen de vk me kwam halen viel het haar gelijk op dat ik in vier weken tijd best gegroeid was, mijn buikje was idd de hoogte in gegaan. Ze vroeg naar mijn kwaaltjes en ik liet haar weten buiten veel maagzuur en onderbroken nachten nergens last van te hebben. Ze zou de baarmoeder gaan voelen en met het klimmen op de koude bank zei ik haar dat ik het idee had dat de baarmoeder al best hoog zat, en dat klopte, inmiddels halverwege richting borstbeen.. Tja ik ben niet zo groot dus het moet ergens heen he, vandaar het maagzuur. Het kindje was gegroeid, zou ongeveer 33 cm moeten zijn. Waar laat ik het!! Met het beluisteren van het hartje was ik dan toch weer een beetje gespannen, maar alsof kruimel het wist kwam het uit coma en begon als een bezetene te schoppen en te draaien, mijn hele buik ging heen en weer…we moesten beide ontzettend lachen..

Ze had kruimel wakker gemaakt, en dat heb ik die middag geweten ook, was het er duidelijk niet mee eens en heb de hele middag trapjes gevoeld…heerlijk!!

’s Avonds kwamen de moeders en mijn zus hierheen, we zouden met z’n 5en naar de pretecho gaan..wat een belevenis. Bij aankomst stond de dame ons al op te wachten en na alweer een toilet bezoek van mij kon het dan eindelijk gaan beginnen.. BRR dat koude spul weer op mijn buik en na de eerste beelden werd het plotselinge toilet bezoek snel duidelijk, want kruimel kon het weer niet laten de voetjes van inmiddels 5 cm op mijn blaas te drukken.. Wat een geweldig mooie plaatjes, Dat dit tegenwoordig allemaal kan, die techniek! Ik ben verliefd!! Kruimel is de mooiste buikbaby die ik ooit heb gezien!! Toch had het druk bewegende gizmootje in mijn buik niet echt zin in deze show geloof ik…bleef maar draaien en bewegen, dat word wat voor na de geboorte. Achteraf was het natuurlijk speculeren op wie kruimel lijkt, ieder had zijn eigen idee hierover!

Nu hebben we geen echo’s meer en is het wachten dus tot onze dd. 15 december. Al denk ik zelf het gevoel te hebben dat we een kerstnacht wonder krijgen…



onze kruimel die het gezichtje nog heel even verborgen houdt voor jullie!

Nog 14 weken...