Daar gaan we!

Heey meiden,

Na een hele tijd te roepen nee we blijven bij 1, begon het toch wel te kriebelen bij mn man. Alweer een tijdje, ik stopte het idee al snel weg: zwangerschap,bevalling, slapeloze nachten, spanningen tussen elkaar.... Kortom ik was blij dat we nog steeds samen zijn en D. meer zelfstandiger is aan het worden en het eindelijk allemaal wat makkelijker gaat.. Genoeg excuses, te verzinnen, maar waar mn man gelijk in had, het is maar tijdelijk en een terug blik op de tijd werpend, is de tijd gevlogen.... 

Dus wij roepen nu niet meer het blijft bij 1.... Voor oud en nieuw besloten dat we dit jaar een poging gaan wagen....

Ook wel stiekem leuk om het avontuur op nieuw te gaan beleven! Dus morgen gaat mn spiraaltje eruit bij de dokter en dan zien we wel waar het schip strand. Ik ben benieuwd hoelang het dit keer duurt. De vorige keer was het na 2,5 jaar, na 3 miskramen was heteindelijk raak en bleef D. zitten. Ik ben benieuwd hoe lang het dit keer duurt. Inmiddels zit ik een stuk lekkerder in mn vel, 40 kilo lichter en heb mn eigen bedrijfje. 

Ik hou jullie op de hoogte ;) Voorlopig zijn jullie de enige tegen wie ik het vertel :D