Opgelucht

Vandaag was het zover, onze afspraak bij de gyneacoloog. Ik vond het toch wel spannend, wist natuurlijk niet wat ik ervan moest verwachten. Na de gebruikelijke dingen te vragen: cyclus, roken, drank, drugs, soa's legde ze een aantal dingen uit. Die we natuurlijk al wisten.

Verder heeft ze naar het sperma onderzoek gekeken....ze kwam tot de conclusie dat manlief geen traag zaad heeft! Wat de huisarts ons in eerste instantie vertelde. Na berekening kwam het er op neer dan manlief 61,2 miljoen spermacellen per zaadlozing heeft(boven de 20 miljoen is goed). We hebben volgens de berekening van de gyneacoloog 32% kans om op de normale manier zwanger te raken ipv de 40,6 % volgens de huisarts. Ik vind het wel slecht van de huisarts dat ze ons verkeerde dingen heeft verteld...je bent ingesteld op traag zaad, terwijl dat eigenlijk toch niet zo is.

Toen ging ze nog een inwendig onderzoek doen met de eendebek en met de inwendige echo kijken. Ze vroeg of ik daar problemen mee had, nee geen problemen mee hoor. Had me gelukkig al wel opgefrist van onder. Denk je weet maar nooit wat er allemaal onderzocht gaat worden. Ze ging eerst met de eendebek mijn vagina in, auw wat deed dat pijn zeg...Mijn baarmoeder is gelijk aan die van 80% van alle blanke vrouwen, dus normaal. Daarna met de inwendige echo. Mijn baarmoederslijmvlies was 10mm, dus was mooi op dikte. In mijn rechtereileider zaten genoeg kleine eicellen/vochtbolletje(ben ff kwijt wat ze zei). In mijn linkereileider was een eitje te zien van 24mm, ze zei dat de eisprong vandaag of morgen is. Dus vanavond moet er geklust worden.

Eigenlijk ben ik wel opgelucht dat bij manlief de zaadjes toch goed zijn! En dat bij mij ook alles in orde is. Verder moest ik nog bloedprikken voor de schildklier. De uitslag daarvan krijg ik donderdag bij de gyneacoloog. Ook moest ik gaan afvallen, ben te zwaar en dat weet ik zelf ook wel. Ik volg nu een traject met de verpleegkundigen van de gyneacologie afdeling die me gaan helpen/begeleiden met afvallen. Verder gingen we geen behandeling starten omdat er meer kans is op een zwangerschap via de normale weg dan via een behandeling. In het voorjaar moeten we weer terug komen, mits we in de tussentijd niet zwanger zijn.

Schoonzus belde net nog om te vragen hoe het gegaan was vandaag. Dat vond ik er lief van d'r, we hebben hun afgelopen weekend verteld dat we al een tijdje bezig zijn, maar het niet wil lukken. Ook hebben we het aan mijn schoonmoeder en zwager verteld. Dat lucht ook wel op. Nu kan je er met hun ook gewoon over praten, en hoe je niet meer op alle vragen te ontkennen.