Sommige mensen hebben altijd pech.
10/2/11 is M. weer opgenomen in het kinderziekenhuis omdat ze wéér blauw werd. Weer een blauw mondje, blauw koppie, kwijlen, piepend ademhalen en belletjes blazen. Vandaag werd ze ontslagen, en wéér is er helemaal niks gevonden! Ze was gewoon het meest blije kindje van de afdeling en de verpleging liep met 'r weg.
Gister ging ik met D. naar huis, zodat we beide even lekker bij konden slapen. In het ziekenhuis voelde ik me al niet zo lekker, waarop een meid van de verpleging grapte dat ik maar een kartonnen bakje mee moest nemen voor onderweg. Onderweg moesten we al stoppen, want mijn maaginhoud kwam boven.
Van 9 uur 's avonds tot 9 uur 's ochtends enkel en alleen maar lopen spugen, tot er bloed mee kwam. Zelfs een slokje water hield ik niet meer binnen dus binnen no-time waren de eerste tekenen van uitdroging een feit. Was zelfs te slap om naar de wc te lopen.. Wat voelde ik me k*t zeg! Nu lig ik dus in quarantaine op de slaapkamer. :(
reacties (0)