Gisteravond had ik Manouk even facedown op het aankleedkussen gelegd om haar de knoopjes van haar kruippakje dicht te drukken. En wat zie ik tot mijn grote verbazing, mevrouw drukt zich met beide armpjes op en houdt haar hoofd gewoon een seconde of dertig omhoog. Ook maakt ze nu verschillende geluidjes, haha.
Vannacht liet ik haar dus even boeren en alles na de voeding. Toen ik nog eventjes met haar aan het ouwehoeren was zette ze het ineens op een lachen. In de eerste instantie dacht ik dat het een reflex was, aangezien ze wel vaker zo'n hoofd trekt als ze moet kotsen maar dit zag er toch een beetje anders uit. Vanochtend toen ik mevrouwtje in de draagdoek had gedaan en voor de spiegel stond te praten en te grinniken om haar dwaze gezichtje, begon Manouk dus opeens weer heel lief, breeduit te lachen naar d'r gekke moeder in de spiegel. Zo onwijs schattig, was het dus toch d'r eerste grijns die ik had opgevangen vannacht.. :-)
reacties (0)