Eindelijk volop genieten

Zoals ik al eerder heb aangegeven heb ik emotioneel gezien een moeilijke start gehad. Door de keizersnee en doordat borstvoeding zo'n pijn deed dat ik ermee ben gestopt.
Daarna krampjes en toen dat over was reflux-klachten.
Maar... op wat uitzonderingen na, die erbij horen, is Luuk zo enorm vrolijk en lief joh.
Hij is al 6 maanden, klets voluit en lacht bijna constant. Als ik hem uit bed haal voordat hij gaat huilen ligt hij me stralend aan te kijken en komt al een stukje met zijn hoofd omhoog zodat ik weet dat ik hem eruit moet halen. Schattig, smelt!!!

Hij heeft veel regelmaat nodig. Pas waren we op de camping van een oom van me, en daar heeft hij constant in bed liggen huilen. Ach, ander bedje, vreemde omgeving, heeeel veel mensen (was op een verjaardag) en totaal geen rust om in slaap te kunnen vallen. En achteraf gezien was hij toen al verkouden aan het worden. Hij wreef al zo raar over zijn gezichtje, heel anders dan normaal als hij slaap heeft.Waarschijnlijk zaten z'n holtes vol of had hij hoofdpijn ofzo.

Luuk heeft nog veel slaap nodig. Deze afgelopen week nog meer dan normaal. Ach, hij moet z'n vader achterna: 1,94 cm lang... dus veel slaap nodig om te groeien, hahaha.
Hij slaapt nu bijvoorbeeld 1,5 uur, is een half uurtje wakker en slaapt dan weer een half uur of langer.
Daarna een fles , fuithapje of warme prak en dan weer hetzelfde ritme. En na de 5e keer eten (rond 18:00- 19:30) gaat hij naar bed en slaapt tot 6:00-7:00. Perfect!

's Avonds voordat ik naar bed ga kijk ik nog even of hij niet is omgedraaid in bed. Soms ligt hij dwars en soms helemaal andersom (hoofd aan kant waar zijn voeten horen). Dan leg ik hem recht en hij slaapt gewoon door. Dat is het enige moment dat ik even rustig naar hem kan kijken als hij slaapt. Zo lief en vredig. Ik heb het een keer gefilmd, maar dat filmpje is te groot om op Babybytes te zetten denk ik.

We gaan nu regelmatig een stuk wandelen en hij ligt dan in z'n buggy. Als het een kort stukje is laat ik hem zitten, maar dat kan hij nog niet zo lang achter elkaar, omdat hij opzij valt.
Ik krijg hem steeds meer door, wat elk huiltje betekent. Zijn pappa zegt al tegen mij: 'doe jij maar wat je gevoel zegt, meestal klopt dat wel' , als ik het even niet weet.

Ik had nooit verwacht dat het zo leuk zou zijn om een kindje te hebben. Je kan het zo veel liefde geven en als je geluk hebt straalt hij of zij ook uit dat hij/zij het bij jou naar z'n zin heeft.
Zelfs zijn poepbroeken vindt ik goed. Ik zeg heel trots 'Goed zo!' als hij weer een luier heeft volgepoept. Wie had dat ooit gedacht!