Gedicht voor Fleur

Mijn lieve kleine Fleur,

Ik heb je 9 maanden met liefde gedragen,

Je hebt mij nooit horen klagen,

ik was zo benieuwd hoe je eruit zag,

Wanneer is jou eerste glimlach?

Op 7 januari 2011, heb ik jou op de wereld gezet,

En wat was dat voor mama een dolle pret.

Mama was zo blij,

Daar is ze dan, eindelijk voor mij.

Je was zo klein

maar toch ook heel groot,

Met je lieve kleine billen,

zo bloot.

Je bent zo naakt, perfect en klein,

De wereld lijkt voor eventjes perfect te zijn.

Ik wist niet dat ik na zo een kort moment,

zo veel van je houden zou,

maar ik weet nu al niet eens meer,

hoe ik leefde zonder jou.

Als jij in mijn armen ligt,

lijkt de wereld stil te staan,

En elk woordje naar jou klinkt als een gedicht,

Ik laat spontaan een traan.

Als jij zo lief naar mij lacht,

Dat geeft mij veel wilskracht.

Om alles goed te doen,

Want jij bent mijn kampioen.

Je kan al rollen, lachen en hebt 2 tandjes,

En toch nog hele erge kleine handjes,

maar voor mij ben je al mijn grote meid,

Je bent mijn schoonheid.

Ik doe alles om jou gelukkig te maken,

Al moet ik alles er voor opgeven,

ik wil jou gelukkig zien,

Het is echt niet overdreven.

je bent nu al 3,5 maand oud,

En toch hoop ik dat je al van mij houdt,

En dat je niet zonder mama kunt,

Want jij bent mama's grote lichtpunt.

x mama