Slecht nieuws...
Zoals de meesten weten heb ik de ziekte van crohn en het gaat de laatste tijd niet goed..
was al aan de medicijnen maar die deden op den duur hun werk niet meer goed..
Ik ben nu klaar met de prednison en ben nog aan de antibiotica..maar dat werkt ook niet goed meer.
Ik heb een abces en een fistel..en via mijn fistel is er nog een abces bijgekomen, dat wist ik al alleen is die al weken actief..
Ik heb er veel last van en ben nu aan de paracetamol..de laatste 2 dagen deed het zelfs pijn met lopen, zitten, staan..Ik heb het ziekenhuis gebeld en mijn arts zou me terug bellen, die dag belde hij niet.
De volgende ochtend heb ik weer het ziekenhuis gebeld en belde hij me na een paar uur terug, ik vertelde hem dat ik het niet meer trek en waar ik last van heb, morgen moet ik op de poli komen en gaat hij er naar kijken.
Er zijn geen medicijnen meer voor mij waar ik goed op reageer. Behalve eentje, alleen die wilde ik nog niet nemen omdat ik daar niet zwanger mee mag worden. Daar waren we nu ook mee bezig. Ik kreeg helaas een menstruatiestoornis door de medicijnen en kon ook niet zwanger worden, sinds 3 dagen ben ik nu weer ongesteld geworden dus dat was fijn het betekende dus ook een eisprong.
Gisteren was ik even onze financien aan het bekijken en zag ik dat we nog een aantal dingen moesten afbetalen en dat we dan minder/niets deze maand konden sparen..toen kwam de hele hapseflaps naar buiten..
Ik baalde van mijn ziekte.. ik wil 100% gezond zijn zodat ik gewoon aan het werk kan gaan en een goed salaris heb en dus we alles kunnen afbetalen..en niet alleen maar thuis zit voor aiden zorg en het huishouden doe. Ik wil meer uit mezelf halen, er zit ook meer in dan dat wat ik nu doe! Zit nu bijna 2.5 jaar thuis..
ik wil geen beperkingen hebben, ben het zat! Nou dat zei ik allemaal tegen me vriend in tranen..
en toen kwamen we erop dat ik gezond moet zijn en dat we dat die arts moeten vertellen en dat de arts er alles aan moet gaan doen om mij beter te krijgen,. dmv operatie en die medicijnen. Ik helemaal verdrietig; ja maar ik wil zo graag nog een kindje.. :( dan kan dat niet! ik heb me er zo op ingesteld. ik kan al niet werken door mijn ziekte en nu ook nog niet eens zwanger worden door die stomme ziekte, ik voel me zo'n lummel zei ik! Ik was zo verdrietig en ben ik nu eigenlijk nog steeds wel,
Maar me vriend heeft wel gelijk, mijn gezondheid gaat voor.. alleen met die medicijnen die ik dan misschien moet nemen daarbij mag ik niet zwanger worden en hoe moet dat dan in de toekomst..kan ik dan ooit wel zonder die medicijnen..??
Ik zei we willen ook een huisje kopen en we hebben 4 slaapkamers.. ook voor gezinsuitbreiding..pfff was helemaal in tranen..groter huis is altijd fijn..en wie weet wat de toekomst brengt zei me vriend. Hij was ook verdrietig, hij wil me zo graag helpen maar hij kan niets voor me doen, ik kan al niets doen.. het enige wat hij kan doen en dat is er voor me zijn, en dat doet hij heel goed, zou niet weten wat ik zonder hem moet..ookal hebben we soms onenigheid..wie heeft dat niet..
Maar goed morgen dus naar de arts om te vertellen dat we alles wel willen doen voor mijn gezondheid en dat onze zwangerschapswens niet meer bovenaan ons lijstje staat.. gelukkig heeft hij kunnen regelen met zijn werk dat hij met me mee gaat, wel zo fijn :)
reacties (0)