De meesten kennen we l het verhaal van de boot, ik voelde me daar geisoleerd en zat toen dagen thuis. Inmiddels zijn we gelukkig verhuisd en hebben we een mooi huisje met een mooie tuin in een klein dorpje.. Al sinds vorig jaar januari zit ik thuis wegens ziekte/zwangerschap en ontslag. Hier kan ik gelukkig nog wel even boodschapjes halen en wandelen, maar ook daar haal ik niet meer voldoening uit.
IK word hier gek in men eentje, verveel me, ben alleen maar met Aiden bezig, het huishouden, boodschappen doen, computeren en tv kijken.. en ja als het mooi weer is buiten in het zonnetje zitten..
Daarnaast heb ik geen auto, laat staan een rijbewijs..me vriend heeft wel een auto (naja hij is wel van ons samen)
Hij werkt, doet aan sport, kan overal heen waar hij maar zin in heeft en is gezond!
Ik heb dit alles niet, en word hier verdrietig om! Dit moet veranderen.
Me vriend en ik hebben steeds meer ruzie en romantiek, die is ver te zoeken, ben ik eigenlijk wel verdrietig om..Door mij ziekte en wild vlees hebben we ook nog steeds geen sex en ik heb er ook geen zin in, ookal vind ik hem heel lief, maar kan hem soms ook achter het behang plakken.
Soms twijfel ik ook of hij nog wel gek op mij is..nog van mij houdt, alles gaat zo vanzelf en alles is normaal, eten staat klaar huis netjes..hij doet vrij weinig in huis en als ik hem wat vraag doet hij het wel hoor, maar ruim meestal van alles achter zijn kont op! Hij doet nooit meer iets romantisch voor mij, geen bloemetjes geen ontbijt op bed, ben benieuwd hoe moederdag morgen is.. Lijkt wel of hij het ook heeft opgegeven..de romantiek(vrijen) , de liefde..
Ik weet wel dat er iets moet gebeuren want zit hier met tranen in mijn ogen dit te schrijven..ik ben op dit moment niet gelukkig.
OOkal heb ik een super mooi/lief zoontje gekregen...IK ben ook nog IK..maar op dit moment niet meer!
Liefss Elyse
reacties (0)