Toch nog even voorstellen

Ik ben al een flink aantal maanden veel op babybytes maar had nog geen blog geschreven. Ik ben Susan en ondertussen 37 weken zwanger van mijn derde kindje (ons tweede).

We wonen afgelegen en in een bouwval. We hebben een enorme tuin met diverse dieren ( varkens, schapen, kippen en een hondje). We leven erg minimalistisch en zijn veel bezig met stappen nemen om zelfvoorzienend te gaan leven. Ik geniet erg van babybytes want in mijn omgeving ken ik haast geen zwangeren. Het afgelegen wonen, wat ik heerlijk vindt, zorgt er ook voor dat ik veel alleen thuis ben met de kinderen. Dus deze digitale omgeving vind ik erg fijn. :)

Zes jaar geleden ben ik bevallen van mijn zoon. Dit was thuis met 40+1 weken. Een hele fijne vlotte bevalling midden in de winter. Zijn vader en ik zijn ondertussen niet meer samen maar hebben een goedlopend co ouderschap.

Drie jaar geleden zag ik mijn man voor het eerst. Na 3 maanden zijn we verloofd en een maand later geprobeerd zwanger te worden met direct succes. Beste beslissing ooit, we hebben het elke dag nog steeds mooier.
Bijna 2 jaar geleden is onze dochter geboren, door wat onduidelijkheid en misinschattingen van de verloskundige ben ik met 38+1 ingeleid in het ziekenhuis. Hoewel dit niet nodig was kijk ik alsnog erg positief terug op deze bevalling. Het ging wel woest snel maar was helemaal goed.

En nu dus 37 weken zwanger. Ik kan echt niet wachten om ons kindje te mogen ontvangen. We hebben na de termijnsecho geen echo's meer gehad dus we weten niet of we een zoon of dochter krijgen. Super spannend dus. Vorige twee geboortes had ik wel gewoon alle echo's gehad.
Kijk zo uit naar de geboorte, heb me helemaal ingesteld op een thuisbevalling, veel gelezen en geboortes gekeken op YouTube. Vooral de unassisted home birth zoekterm heeft me veel mooie filmpjes opgeleverd en het boek vrije geboorte. We hebben een hele fijne vroedvrouw en wil haar graag bij de geboorte hebben, maar mocht ze te laat zijn heb ik er veel vertrouwen in dat het goed komt. Het lijkt erop dat mijn man de eerste week vrij kan nemen ( zzper) dus dat is enorm genieten. Met zijn werk wisselen drukke en rustige periodes zich af en we zitten midden in een drukkere periode. Gelukkig heb ik nu verlof. Ik alle eerlijkheid, door lichamelijke klachten ben ik niet zo mobiel, en begin me wel wat te vervelen. Maar super lang kan het niet meer duren gelukkig. Het voelt echt als nog maar net geleden dat ik een positieve test in handen had. Tot die tijd kan ik me mooi bezig houden met babybytes

Ik reageer altijd graag op tuurstreepjes, nub theorie, borstvoeding, minimalisme, voeding.
Oh Ja, ik ben werkzaam als docent wiskunde en statistiek op een hbo. Dus wiskunde vragen mogen ook altijd mijn kant op.