;; Niet zo`n leuke update ;;

Lieve dames, 

*Alles eerst mijn oprechte excuses dat ik nergens meer op reageer en heel minimaal online ben op BB*

Het begon allemaal afgelopen Maandag. 
Zondag op Maandag nacht moest Chanel zo ontzettend hard hoesten, dat ze letterlijk over dr nek ging. 
Ze spuugde alleen maar slijm> 
Dus Maandag ochtend gelijk de dokter gebelt. 
Longontsteking! Hoppa, anti-biotica kuur voor 7 dagen. 
Dinsdagochtend moest ik naar het Cb met Angel, voor haar 1e entingen.
De ochtend fles had ze half laten staan maar ik schonk daar niet zoveel aandacht aan, kwam na het Cb bezoekje wel. 
Op het Cb was er niks aan de hand en kreeg ze haar entingen. 
Ze kon daar loom en koortsig van worden, dus hield het wel in de gate. 
In de auto is ze in slaap gevallen en werd 13.30uur pas wakker. 
(Ze had dus de voeding van 07;30uur half laten staan, de voeding van 10;30uur overgeslagen en de voeding van 13.30uur wou ze niet)
Ze huilde non stop en had echt pijn!
Tot15;30uur aangekeken en steeds de fles aangeboden. 
Om 15;45 uur toch de huisarts gebelt, mocht gelijk komen. 
Eenmaal daar, kon hij het niet goed beoordelen dus zijn we door gestuurd naar de kinderarts in het ziekenhuis. 

Daar moest ze aan de monitor maar haar zuurstof gehalte was normaal.
Ze konden niet echt iets vinden op het eerste oog, maar ze werd toch opgenomen omdat ze inmiddels nog steeds de fles niet wou (18.30uur)
Toen ze eenmaal geinstalleerd was in haar kamertje, ben ik naar huis gegaan en is Gerard terug gereden om bij haar te blijven die nacht. 
(Ik ben naar huis gegaan omdat mijn lieve Chanel met een longontsteking in bed lag en alleen maar om mama huilde)
De volgende morgen kwam de uitslag; RS... 
Mijn kleine poppetje heeft RS.. 

We zijn nu 4 dagen en 5 nachten verder, die Gerard en ik steeds om en om in het ziekenhuis zijn. 
Angel is inmiddels van de monitor af, maar drinkt nog niet elke voeding zelfstandig op. 
Ze is compleet uitgeput dus krijgt ze de resten via sonde-voeding.
We hebben een eigen kamer, met een sluis-deur. Alles is zo steriel en moet worden ontsmet als we de kamer uit gaan. 
Verpleging loopt met schorten en mondkapjes. Verschrikkelijk!

Gelukkig knapt Chanel wel lekker op van de anti biotica, want god wat sneu. 
Ze mag en kan niks. Mag ook niet mee naar dr zusje ivm besmettings gevaar. 
Ze maakt wel elke dag een tekening voor dr zusje die papa of ik moeten ophangen aan zusje dr bedje. 

Vandaag zijn Chanel en ik lekker even op pad geweest, 
Papa en mama vliegen alleen maar heen en weer naar het ziekenhuis
terwijl mn lieverd ook zo graag aandacht wil.
Maar afgezien van een beetje snotterigheid, is Chanel weer helemaal de oude!
 

Maar pfoe, wat een verschrikking voor een moeder, je 2 meiden apart van elkaar. 
s'avonds de keus moeten maken om de 1 achter te laten om bij de ander te kunnen zijn. 
Ik heb dr heel wat tranen om gelaten. 

Dat mn prinsesje maar gauw naar huis mag...