;; Met mijn neus op de feiten gedrukt ;;

De band tussen mij en mijn moeder is nooit echt goed geweest

Zo'n; 'we kunnen niet met mekaar maar ook niet zonder mekaar' situatie.

Al jaren heeft ze iets te zeuren; Over de kleur waar ik me haar nu weer in heb geverft, dat ik mijn wenkbrauwen te 'zwart' teken, mijn overgewicht en dus mijn kleding keuze, de piercing die ik heb en de tattoo's die ik heb laten zetten. 

Ook nu de afgelopen tijd ben ik volgens haar depri, ik verslons mezelf, mijn spullen en mijn huis is vies. 

Maar mam, ik doe mijn best! De borden/glazen zijn schoon, de handdoeken liggen schoon en gevouwen in de kast. 
Mijn gezin heeft elke avond een bordje warm eten voor zich staan en de hond komt aan zn uurtje plezier buiten. 
Nee ik poets niet 8 uur per dag, het plezier van mijn kind gaat voor! 
Ik weet dat er dingen moeten veranderen want dat heb jij me net goed duidelijk gemaakt, 
Maar aan de pillen voor een beter gevoel? Nee mam, die pillen zullen niks veranderen aan de sitautie. 
Ander half jaar heb ik jou ellende over me heen gehad omdat je man er vandoor ging met een ander.
Nu ben ik zwanger, loop ik mezelf voorbij in hormonen en gevoel want ook ik vind het eng wat me te wachten staat.
De angst en het verdriet van Sylvana* komen dagelijks weer omhoog, nee dat kan niet, want het is al wel 5 jaar geleden. 
Dus ja, als ik huil of boos ben. Niet lekker in mijn vel zit of als het broodje van vanmorgen nog op tafel staat, dan is dat zo!

Deal with it!

Zo, dat moest ik even kwijt!