Mijn ouders zijn nu al 18 jaar gescheiden en eigenlijk ben ik sinsdien daddy's little girl.
Op mijn 9e wou ik graag bij hem wonen maar ik mocht pas kiezen op mijn 12e van mn moeder.
Toen ik 12 werd, riep ik nog steeds dat ik bij papa wou wonen.
Maar mijn moeder vond dat nog steeds niet goed.
Na een rechtzaak van 3 jaar ben ik op mijn 15e eindelijk bij mijn vader gaan wonen en kreeg hij volledige voogdij over mij.
Ik voelde me als een vis in het water.
Begrijp me niet verkeerd hoor, hou zielsveel van mijn moeder maar ik voelde me er niet op mijn plek.
Op mijn 18e ben ik uit huis gegaan, heel plotseling.
Aangezien ik zwanger raakte en bij mijn vriend in ging.
Of eigenlijk, ik ging daar een weekend logeren en ben nooit meer thuis gekomen.
De band met mijn vader is daardoor nooit verslechtert.
We zijn nog steeds 2 handen op 1 buik.
Hij is altijd alleen geweest.
Ik was zijn enigste meisje.
Mijn wereld draaide om hem en die van hem om mij.
Tot hij Anne Cathrine leerde kennen,
een schat van een vrouw!
1 minpunt, ze woont in Noorwegen (Oslo)
Vanaf 2008 tot nu reizen ze elke 3 weken om en om naar elkaar toe.
En nu, nu is het zover.
Hij gaat weg.
Naar Noorwegen.
Vanaf Februari is zijn huis leeg, zijn spullen weg en is hij weg.
Nooit meer even zomaar koffie leuten.
Nooit meer standaart op Donderdag ochtend naar de markt.
Vanaf nu zal het 2 a 3 in het jaar zijn dat we mekaar weer zien.
Al die tijd dat ik het wist hield ik me groot.
Want tja, ik heb nu mijn eigen gezin, mijn leven.
Hij was maar alleen,
Heeft nu zijn droomvrouw gevonden.
En ik wil echt niet dat ie hier blijft voor mij.
Ik wil dat ie zijn geluk achterna gaat.
Maar nu pas dringt het tot me door,
Dat ie echt weg gaat.
Dat mijn meisje haar opa moet missen.
Dat mijn vader zijn kleindochter moet missen.
En ja hoor, zit hier nu als een klein meisje te huilen.
Omdat ik nu al weet hoe het afscheid op Schiphol zal gaan.
Het is zo officieel..
Papa weet dat ik van je hou,
Weet dat ik je alle geluk van de wereld gun!
Weet dat ik hier altijd zal zijn, samen met Chanel.
We kunnen nu al niet wachten tot je weer een weekendje hier zal zijn.
Ik hou van je!

Papa en ik, 14 jaar geleden.
reacties (0)