Daar is hij dan
Zoals de meeste van jullie wel gezien hebben zijn wij afgelopen donderdag (17-06-2010) De trotse ouders geworden van een prachtige Zoon...Genaamd ''Kian''
********************
Kian
17-06-2010
50 cm en 3770 gram
********************
De Afgelopen 9 maanden heb ik jullie meelaten genieten van onze zwangerschap doormiddel van foto's en de blogs......En natuurlijk zal ik de komende weken, maanden en/of jaren hiermee doorgaan....
Dus ook hoe wij afgelopen donderdag hebben ervaren...
Ik was alweer 41 weken zwanger toen we besloten een Ctg-scan te laten maken...want het duurde eigelijk best wel lang.
Dus daar ging ik dan, op 16-06 met daisy richting het Ziekenhuis....
Na daar 2,5 uurtjes te hebben vertoefd mocht ik weer naar huis.
alles was goed met de kleine, maar er werd toch besloten om de volgende dag in te leiden.
De volgende ochtend om 07.00 hebben jeff en ik ons gemeld in het ziekenhuis.
Ik werd gelijk aan de ctg-scan gelegd om de conditie van de kleine controleren en mijn weeen te bekijken.
om half 8 is de dokter geweest en ik had 3 cm ontsluiting, maar het ging best traag dus werd er gel ingebracht om het te stimuleren......
Nou mensen, ik heb het geweten.....om 7.45..begonnen de weeen.....niet rustig aan neej, kaboem....daar zijn ze dan.
Jeff besloot eventjes een sigaretje te doen buiten en ik vertelde het wel ff alleen aan te kunnen en ging nog even liggen en ffies op hem te wachten......(09.50)
Jeff was nog geen 2 sec weg en ik wilde me omdraaien....pats boem...PLONS......
Dat was dus mijn water......jeff gebeld...die is gauw weer gekomen om te helpen...
ook de dokter kwam meteen om ff te kijken hoe en wat.....nou meis...nog steeds 3 cm dus blijf maar ff liggen.
Nou zo gezegt zo gedaan....half uurtje later had ik dus al het gevoel te moeten persen....
ik had het nog nie uitgesproken en ik werd van zaal gehaald en naar de verloskamer gebracht.
na een uur heftige weeen te hebben gehad en helemaal uitgeput te zijn werd er besloten een ruggenprik te plaatsen......dus rond half 12 is die gezet....
Nou nou, wat me toen overkwam.......heeeeeeeeeeeerlijk....geen pijn, geen weeen...helemaal Niets....Voelde me de koniging van de verloskamer.....Lag lekker te hyven (via de mobiel he)....Lekker te kletsen.....
Om 3 uur werd ik maar eventjes gecontroleerd...en bleek ineens een volledige ontsluiting te hebben...Maar ik voelde niets...hmmmm....nou nog maar ffies een uurtje wachten dan maar....3 kwartier later is er besloten de ruggenprik te stoppen en mij de perweeen te laten voelen............
Nou...Dat deed Auwwwie...(ga niet vertellen hoe auwwie, voor de gene die nog bevallen moeten)...
Afin.....na 1,5 persen + nog extra weeversterkers, inknippen en de vaciumpomp is onze prachtige mannetje om 20.02 geboren
.... En ik Zweer je....Op dat moment ben je alles vergeten....Echt waar....eventjes ben je in je eigen wereld.....je ziet je kindje, je man met betraande oogjes naast je....*zucht*...Dat was echt het mooiste moment in mijn hele leven....
Al snel hebben we iedereen gebeld....jah al snel...terwijl ik gehecht werd...lag ik dus gewoon vrolijk (lees: jankend van geluk)...onze dierbare mensen te bellen om te vertellen dat de kleine geboren is.
Nog geen 30 min later hebben we het eerste bezoek ontvangen.
rond 0.00 was alles gedaan en ben ik op zaal gebracht samen met onze mooie zoon......Trotse papa heeft ons de volgende ochtend opgehaalD...(met een heeeeeeeeeel groot nijntje ballon
). inmiddels zijn we alweer 2 dagen thuis....En we genieten met volle teugen van KIAN....
Het is een prachtkereltje en doet het het harstikke goed.....heeft zelfs de eerste nacht bijna helemaal doorgeslapen......
Ook Jeff is zo'n trotse papa....kan uren naar het wiegje kijken.....of gaat bij de box zitten en kijkt met verliefde ogen naar zijn zoon
...... ook Voor mij zorgt jeff goed, ondersteund me bij waar ik nodig heb, zorg ervoor dat wij allebei een fijne kraamtijd hebben.....en ik ben ook ZOOOO TROTS OP HEM.....
Ik heb nu 2 mannen in mijn leven...MIJN mannen....de mannen waar ik alles voor over heb en zelfs door het vuur zal gaan.
niemand pakt dit meer van mij af....Hier ga ik voor
.... 
Lieve Kian....
Mama en ook papa houden al van je sinds dat je bij mama in der buik zat.....Maar sinds het moment dat je op mama's buik lag...zijn we zooooooveeel meer van je gaan houden, zoveel liefde geven wij jou...
Papa en mama zullen er alles aan doen om jou een fijn en gelukkig leven te geven.....
Jij bent ons kanjertje, ons prinsje......en ons pikkie..(zoals papa dat zegt).....
we houden van je knul
reacties (0)