Vader-dochter relatie

Hallo,


Ik hoop dat er iemand deze situatie herkend en me enkele tips kan geven want ik weet niet goed hoe ik dit kan aanpakken. Het zit namelijk zo, zal even bij het begin beginnen :) 


We hebben een dochter van bijna 2jaar en half. In het begin de eerste maanden waren heel zwaar omdat ze enorm last had van reflux. Ik was thuis en mijn man ging werken dus ik vond het vanzelf sprekend dat ik de meeste (om niet te zeggen alle) zorg op mij nam zowel overdag als 's nachts. 


Deze moeilijke periode is dan voorbij gegaan, maar wat de zorgen betreft ben ik deze eigenlijk altijd blijven doen. Niet dat mijn man dit niet wou overnemen maar ik denk dat het meer gewoon routine was al van mij. Ook 's nachts kon alleen ik onze dochter troosten omdat ze dit natuurlijk zo gewoon was, dus stond ik altijd maar op.


Nu is ze bijna 2jaar en half en ik merk echt dat de relatie tussen haar en mij of die tussen mijn man en haar heel anders is. Naar mij zal ze ook wel eens boos durven zijn en haar peuterwilletje willen doordrijven, maar er zijn echt dagen dat mijn man niet bij haar in de buurt mag komen. Als hij haar een kusje wil geven bijvoorbeeld zal ze slaan en krabben en echt 'nee ga weg!' zeggen. Ik zie echt dat hij hiervan afziet, maar weet niet goed hoe ik dit kan verhelpen. 


Ik denk dat heel deze situatie komt doordat ik alles op mij genomen heb in het begin en hierdoor een betere band met haar heb kunnen opbouwen. Voel me hier zo schuldig bij!! 


Als iemand tips heeft, deze zijn meer dan welkom! 


xxx

1045 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • MamVan

    Bedankt allemaal voor jullie reactie! Ben er deze avond al meteen aan begonnen ze wilde alleen maar dat mama drinken voor haar zou hale uit de koelkast maar heb mijn man had laten doen en eigelijk was ze er snel mee akkoord. Erna begon ze spontaan te spelen met papa en hebben ze echt leuk gespeeld samen terwijl ik soep ging maken en hen liet doen ik hoop echt dat dit maar een fase is want vind het zo erg voor hem xx

  • Stay

    Kan het niet aan de leeftijd gewoon liggen? Mijn vriend en ik doen al vanaf het begin af aan evenveel. Beide hebben wij 1 dag vrij. Sinds kort wilt hij alleen uit bed gehaald door 'mama' en mama moet ALLES doen (doen we natuurlijk niet,maar dat wil hij wel!). Papa hoeft echt niet in de buurt te komen, want dan wordt hij woest! Heb het idee dat het gewoon een fase is (bij ons on ieder geval).

  • Niobe

    Wij hadden die situatie precies zo zoals jij hem omschrijft, maar inmiddels is het helemaal over. We hebben de taken van mij en man veranderd en daardoor is vrij snel omgeslagen naar papa is lief! Wat de andere dames al schreven is dat je je moet terug trekken. Laat je man vooral ook leuke dingen met haar doen: naar het zwembad, kinderboederij, samen schilderen, samen filmpje kijken, puzzeltje maken. Die 1 op 1 tijd is echt wat het hem doet. Plan elke week zeker zo'n activiteit in, het hoeft echt niet heel lang te duren of duur te zijn. Daarnaast hebben wij het avond ritueel verdeeld: om de dag doet man het, daarna ik weer een avond. Hun relatie is nu echt uitstekend en man en dochter zijn een heel stuk blijer.

  • nog-even!

    Geef hem bewust wat meer momenten samen met haar. Bijv als jij naar de winkel gaat o.i.d. En misschien vind hij het wel leuk om samen met haar op pad te gaan- speeltuin, samen fietsen of naar de kinderboerderij. Spelletjes doen of voorlezen. Als het maar samen is. Dan kan het vertrouwen groeien....

  • hienbabytie

    Desnoods ga je rond bedtijd een uurtje buiten lopen, fietsen lid. Als jij niet thuis bent krijgt je man geen 'kritiek' van jou, kun jij je niet ergeren en moet je dochtertje zich wel overgeven. Of in het weekend even alleen of met een vriendin/moeder gaan shoppen, koffiedrinken, spa, oid. Gun ze 1 op 1 tijd zonder extra ogen.

  • Lieve Mamma

    Trek je stapsgewijs een beetje terug en laat hij wat meer doen. Zoals bijvoorbeeld de avond routine overnemen of in het weekend dat hij meer de zorg van haar overneemt of zelf een uitstapje met haar onderneemt. Ze zullen er beide aan moeten wennen en jij ook, maar het is haar vader. Ze is nog jong en vormbaar. Waar jij normaal gesproken bij iets opspringt bedenk dan dat hij dat ook best kan doen. En geef hem dan ook de ruimte om dat op zijn manier te doen ook al gaat hij het heel anders doen dan jij.

  • MamVan

    Dit probeer ik nu al zoveel mogelijk te doen, ik ben ondertussen ook zwanger van ons 2de kindje en aangezien ik heel veel momenten heb ik dat misselijk ben moet het wel. En ik moet hem inderdaad de ruimte geven om het op zijn manier te doen. Want ik denk ook wel snel van oh nee ze ik het zo of zo gewoon ik zal het maar snel zelf doen zodat ze tevreden blijft en daar ga ik in de fout en ben me daar ook bewust van.

  • Lieve Mamma

    Haha ja dat kan ik me indenken! Ik ben soms ook zo hoor maar ik heb gemerkt dat ook al gebeuren bepaalde dingen niet zoals ik het zou doen dat mijn man dan meer het gevoel heeft van ik kan en mag en zo is het ook goed. je kindje is nog jong en mama is de primaire behoefte, zolang je idd probeert hem meer ruimte te geven, wellicht af en toe een dagje alleen op stap gaat enzovoort komt het goed hoor. En gefeliciteerd wel minder van je misselijkheid.

  • stama

    Misschien heb je gelijk, misschien is het ook ee fase en is het over een jaar andersom.

    sneu voor je man. Bij ons gaat het ook een beetje zo. De jongste is heel erg mama minded, papa is voor het stoeien. De oudste is helemaal gek van papa. Ik ben er meer voor de saaie dingen en dingen die moeten.