9 maanden

Me kleine man alweer 9 maanden en wat vliegt de tijd. Het is nog steeds een vrolijk en tevreden mannetje. ondanks dat hij de laatste tijd wel regelmatig ziek is. Ineens hoge koorts en niet lekker soms een dag soms een avond heel wisselend. De dokter zegt dat het niet door de tanden komt omdat de koorts daarvoor te hoog is echt 39,5 of hoger. Wel heeft hij ondertussen al 8 tanden en kan een beetje brood eten. Hij kruipt het hele huis door en loopt langs alles wat steun geeft. Hij kan in zijn handjes klappen en zit graag op zijn knietjes. Op zijn billen zitten vind hij maar niets en verandert dan snel van houding. Hij eet goed maar kan niet veel achter elkaar eten. Waarschijnlijk dat hij daarom ook nog snachts komt om te eten. We geven hem nu maar savond laat zijn laatste flesje om hem door te laten slapen. Als hij dan tussen door komt geven we een speentje en knuffelen hem even. Huilen doet hij kort nog geen vijf minuten en slaapt snel weer. Maar komt wel elk half uur a uur en dat van af ongeveer drie uur. Dus we zijn nu even aan het inversteren en hopen snel de nachten rust te krijgen. Het is een kleine deug niet als hij iets doet wat niet mag en we zeggen nee moet hij lachen al lijkt het soms echt wel of hij begrijpt wat we bedoelen en reageert er dan ook op. Hij is een stuk bedachtzamer als zijn broer en probeert dingen dus voorzichtiger. Natuurlijk ontkom je er niet aan dat het dan soms toch mis gaat. Zo stond hij bij het raam en dacht wel steun aan de gordijnen te hebben en viel hard achter op zijn hoofdje au. De box vind hij maar niets meer en pruttelt als hij er toch even in moet maar merkt al snel dat het even moet en legt zich er dan ook bij neer, heerlijk dat was bij de andere jongens wel anders ;-). Zijn broers zijn nog steeds helemaal gek van hem en willen graag met hem spelen maar dat vergt nog wel de nodige begeleiding om het in veilige banen te leiden. Bijna mag de middelste ook naar school en de oudste zit op zwemles wat goed gaat. Ik kan niet ontkennen dat het druk is met drie kids maar ook heel gezellig. We genieten dus ook heel duidelijk van hun klein zijn en vooral van Jimmy want dat kleine komt nooit meer terug en gaat zo hard en het is de laatste om het nog in ons op te snuiven en van te genieten ;-). Negen maanden is ontzwangert zeggen ze maar bij mij moeten de kilo's er nog af en me bekken zijn nog puin dat is wel een tegenvaller. Dus elke week naar de bekken therapie en vooral proberen geduld te hebben met herstellen maar dat valt niet mee. Zeker niet nu de kleine het hele huis door kruipt. Maar zo als ik zeg we storten ons helemaal op het genieten met de kids. Heerlijk met ze zwemmen of naar het binnen speeltuin, met ze spelen, koekjes bakken, savonds een rondje lopen en naar alle lichtjes overal kijken, stukje wandelen en verzin het maar.