Onze kleine man alweer negen weken en groeit als kool. Hij weegt nu 5300 gram en is 56,5 cm en heeft zijn eerste prikjes gehad. Hij is er koortsig en niet lekker van. Verder is hij een vrolijk en makkelijk ventje. Hij lacht veel en soms ook met geluid en brabbelt al behoorlijk, ik smelt dan echt. De bv gaat goed en een flesje pakt hij ook. In de nacht heeft hij meestal twee voedingen en heel soms nog drie dus dat gaat ook goed. We genieten enorm van hem en hij is nog steeds de bonus ;-).
Zelf ben ik wel happy alleen laat mij gezondheid te wensen over, ik lijk wel een oude vrouw. Heb nu weer longontsteking en behoorlijk last van mijn astma. Dus kuur en moest eigenlijk ook prednison maar dat wil ik nog niet ivm de bv, als het echt niet gaat kan ik het altijd nog nemen. De kuur viel verkeerd kan ik niet tegen dus na twee dagen al gestopt en krijg een andere. Zo zielig want ook Jimmy heeft er last alleen dan in de vorm van diarree en dus ook krampjes naast dat hij niet lekker is van de prikjes en koorts heeft :-(. Beide broers zijn helemaal gek op Jimmy en vechten bijna om hem een kusje te geven of hem aandacht te geven. Ze zijn heel lief voor hem en ook voorzichtig. Het enigste wat we af en toe merken is dat ze soms heel erg druk gaan doen. Ze vinden het ook heel moeilijk als Jimmy huilt en worden daar ook echt nog onrustig van. Ook al weten ze dat baby's nu eenmaal af en toe huilen (gelukkig huilt hij niet veel ;-)).
De oudste word volgende week vijf (al echt een hele vent) en zit in een fase waar hij weer naar grenzen zoekt. Gelukkig kan hij ook al steeds meer zelf (al wordt hij graag verzorgd ;-)) en ontwikkelt zich goed en heeft het leuk op school dus daar ben ik blij mee. Een drukke tijd met uitdelen, kinderfeestje en grote mensen feest maar wel leuk ;-).
De middelste van drie is steeds benauwd en niet lekker het lijkt er op dat hij astma heeft dus we puffen nu elke dag en zijn er regelmatig snachts uit voor hem, zielig hoor. Hij is gister ook nog eens heel hard van zijn fietsje gevallen (natuurlijk de helmpjes niet op) en heeft een flinke buil op zijn hoofd en had gelijk een bloed neus. Het ging zo hard en we zijn behoorlijk geschrokken dus toch maar even laten nakijken. Maar gelukkig alles in orde en kreeg ik heb vannacht ook goed wakker.
De sfeer is hier verder goed en ontspannen en we genieten van ons gezinnetjes en voelen ons rijk met drie kindjes. Me man gaat binnen kort een afspraak maken om zich te laten helpen. Het is compleet en goed zo al spelen mijn hormonen nog wel op en zou ik nog wel willen. Maar als we realistisch zijn en het leuk willen houden is het goed zo. Ik ben ook al 38 en we willen het lot niet tarten. Daarnaast willen we ook leuke dingen met ze doen en ze een zorgeloos leven proberen te geven. We sparen elke maand voor alle drie een eigen rekening zodat we straks studie en een rijbewijs kunnen betalen en wie weet wat nog meer. Vind het best moeilijk om deze periode af te sluiten en voel me daardoor ook best oud. Wel ben ik daardoor bewust van alles heel erg aan het genieten en is niets een opgave (ook de nachten niet ;-)).
reacties (0)