Nou de dag vandaag begon iets minder rooskleurig omdat ze toch nog een scan wilde met vloeistof (gister ook vloeistof gehad en tormbose prik). Die vloeistof is niet goed voor ons kindje maar de gevaren dat ik het heb (en alles wijs erop) zijn groter dan voor het kindje. Er is overleg geweest met meerdere specilisten en ook met de gyn. Iedereen vond het echt nodig om het onderzoek toch zeker te doen, te koste een beetje van je kindje. Dit vond ik echt heel moeilijk maar ze waren duidelijk dat het echt moest voor ons welzijn, pff. Want bloedverdunners en een ks en borstvoeding gaan niet samen en dan schijnen er nog meer risico's te zijn. Toen ik me melde bij nucliare stond er een groot bord dat zwangere er niet naar binnen mochten met een dikke rode streep erdoor en ik moest daar heen, sniff me kindje wil niets doen wat niet goed is en dit voelde heel naar, en kreeg het even te kwaad. Moest ook uiten de radioactieve straling wachten tot ik aan de beurt was. En ja dan is het zo ver onderzoek stelt niet zo veel voor maar een spuit krijgen met een middel waarvan je weet dat het niet goed is voor je kindje is heel moeilijk om nuchter onder te blijven. Na het middel werd me kindje heel druk iedereen zag me buik als een gek bewegen, tja is dit nu goed of juist niet denk je dan???? Na heel druk bewegen was het ineens stil, doodstil binnen in me buik, en dat is heel spannend kan ik je zeggen. Het plat liggen en me bekken was een drama maar nu even mijn minste zorg. Gelukkig hebben ze geen longembolie gevonden en dat konden ze dus uitsluiten. Het schijnt dat het vlies om mijn long schuurt met het kindje waardoor ik de pijn heb en hier zit iets vocht tussen en is gaan ontsteken (dit verklaart dan waarschijnlijk me bloedwaarders denken ze?). Ik moet het in de gaten houden en als het aanhoud of erger wordt moet ik weer terug komen. Verder mag ik de maximale dosering paracetamol nemen.
Voor me uitslag van me suiker test ging ik toch nog even na gyn toe ze was er niet maar wel bij de bali uitgelegd van de straling, foto, 2x vloeistof en nu stilte in mijn buik en dat ik er toch onrustig van werd. Gelijk werd ik door gestuurd naar de afdeling voor een ctg om te kijken of het kindje het goed maakt. Om het lekker spannend te houden konden ze het hartje niet vinden na drie verpleegsters kwam er een arts bij en ook die lukte het niet dus een echo apparaat gehaald en daarmee kijken wat er nu aan de hand is daarbinnen. Gek genoeg was ik best heel rustig op dat moment als of het niet goed door dringt wat er gebeurd. De echo zag je gelijk dat het kindje bewoog dus mijn conclusie dan klopt het hartje ook, ook al hoorde en zag ik het niet. Maar de arts wel hoor dus dat was al geruststelling één, pfff. Ze wilde het apparaat van de ctg nogmaals proberen maar werd weg geroepen, dus na even wachten kwam er een verpleegster aan die zei ik ben eigenwijs hoor en wil het toch nog eens proberen en ja hoor in één keer gelijk goed dus de ctg kon gemaakt worden. Na een half uur kreeg het kindje ineens weer een bewegings uitspatting want me hele buik bewoog alle kanten op. Niet veel later zat de arts naast me bed omdat het hartje dan gaat pieken en dippen en weg valt maar hoeft niets te betekenen te hebben. Dus toen het weer rustig werd wilde ze even zien of alles stabiliserende en goed ging voor ze ons liet gaan. En gelukkig gebeurde dat en mochten we naar weer een lange dag in het ziekenhuis naar huis. Ondertussen net op tijd om de oudste uit school te halen, gelukkig (natuurlijk had ik nood geregeld). Me zoontje ging helemaal juichen toen hij hoorde dat mama nog even thuis mag blijven, ahhh de schat. Gister aan de telefoon toen ik hem welterusten wenste had hij helemaal traantjes in zijn ogen en de jongste heeft een half uur gehuild omdat mama naar het ziekenhuis moest (hij dacht dat ik niet meer zou thuis komen) snif snif me schatjes. Gelukkig kon oma uitleggen dat mama heus wel weer thuis kwam maar dat ze alleen niet wist wanneer. Vanochtend dus heerlijk met me kerels even in bed geknuffeld en ze veel aandacht gegeven. Dus om een lang verhaal kort te maken (ahum ;-)) lijkt dit dan toch gelukkig met een sisser af te lopen. In ieder geval heel erg bedankt voor jullie reacties, steun en lieve woorden doet me zeker goed bedankt meiden ;-).
Liefs,
reacties (0)