20 weken echo

Ik dacht leuk 20 weken echo kan ik me kindje weer zien en misschien kom ik er achter wat het is. Omdat dit de 3e zwangerschap is weet ik dat het bijzonder is en leuk. We hadden dus beide een vrije dag er voor genomen. Maar zo leuk ging het helemaal niet, helaas. Nog voor ik de gel op mijn buik kreeg begon ze of ik wist wat deze echo in hield. Ondanks dat ik ja zei en weet dat het een funcionele echo is kan het toch ook heel leuk zijn. Maar ze luisterde niet en ik kon amper ja zeggen en ze begon met haar donderpreek. Dat er toch afwijkingen konden zijn bij de geboorte omdat ze niet alles konden zien en nog meer van die zware praat. Toen ik de gel op mijn buik kreeg gaf ze aan dat ze nieuw apparatuur had en ik dus niet mee kon kijken op de monitor. Ik kreeg dus me 20 weken echo en kon zelf niets zien. Toen ging ze alles bekijken maar ze mopperde dat het kindje niet goed lag ze het niet goed kon zien en me navel in de weg zat. Verder kwam er niets uit van oh dat is goed of iets in de trant. De tranen stonden in mijn ogen en eigenlijk wilde ik op stappen maar de nieuwschierigheid wat het wordt was te groot dus dacht ach me hormonen zullen het ook wel erger maken. De gene die er bij was om het apperatuur uit  te leggen zei laat het hartje even horen. Omdat ze hier lang bleef rommelen en niets zie en wees dat maakte me natuurlijk wel onzeker. Toen ik het hartje hoorde zei ik tegen me man dat is ... dat kan niet anders, dit was trouwens de eerste keer dat ik het hartje heb gehoord tijdens deze zwangerschap. Wel heb ik het natuurlijk op de echo gezien dat het klopte iedere keer. Daarop ging ze opzoek naar het geslacht. Toen zei ze wat het werd dan gaat er een golf van geluk door je heen en ik was met mijn hoofd er even niet meer bij even tot me door laten dringen dit magische bericht. En laat ik duidelijk zijn het maakt niet uit als het maar gezond is. Toen begon ze ook nog eens stevig op mijn buik te duwen omdat ze het ruggetje niet kon zien omdat het tegen me buikwand ging liggen. Tot twee keer over moest ik zeggen dat ze me echt pijn deed, dat was niet de bedoeling maar deed het dood leuk nog een keer. Degene die er naast zat merkte dat het niet zo soepel ging en probeerde het scherm iets voor me te draaien dat ik half schuin een blik kon werpen. Het kindje heeft lange beetjes en liep iets voor op schema met het groeien (oh jee wordt dus waarschijnlijk een groot kindje). Ook heb ik weer veel vruchtwater en het kindje heeft weer lekker de ruimte. Toen wees degenen die er bij was op het scherm ze zag iets er werd even goed gekeken en toen kwamen ze tot de conclusie dat ze het fout hadden met het geslacht het werd toch het andere geslacht ongeveer een dik half uur later, geloof me dan ben je echt even van slag omdat je net het eerste bericht heb verwerkt. Toen was de echo klaar naar ruim een uur zoeken hadden ze toch alles gezien wat ze wilde bekijken. Ik vroeg moet ik me zorgen maken of is alles goed? Toen kreeg ik eigenlijk pas het bericht dat alles goed was anders hadden ze nog een afspraak gemaakt voor een echo en met de gyn. Gelukkig dacht ik het belangrijkste is goed alles ziet er goed uit voor zo ver ze het kunnen zien. We gingen een beetje in de was en teleurgesteld en overdonderd door alles de kamer uit. Ik was helemaal in de war en uit me doen. Me man is eerst maar naar huis gereden en zei wat een zakelijke kut zeg ik had het helemaal met der gehad. Maar het belangrijkste is dat alles gelukkig goed is met ons kindje. Thuis aangekomen begrijp je dat ik enorm moest huilen en het duurde even voor ik weer tot me zelf kon komen. Ik ga dit nog wel met de gyn bespreken en vraag of zij nog een keer goed wil kijken omdat ik aan het kamertje wil beginnen en dit toch een beetje gek is gelopen dat ik er niet helemaal op durf te vertrouwen maar denk wel dat het, het geslacht is wat ze als laatste gezegd hebben. Dus iets wat heel leuk kan zijn liep op een teleurstelling uit, en jammer dat het zo gelopen is. Maar het belangrijkste is dat het gezond is, en ik ben er super blij mee, er groeit goed een wonder in mij. Dus ik laat me hier door niet uit het veld slaan en ga gewoon nog voor een 3/4 d echo als ik wat verder ben om toch nog lekker me kindje te kunnen bewonderen. En wie weet wil de gyn nog wel even voor me kijken volgende week. Me kindje zit wel erg laag in me buik (net boven me schaambot) en drukt al wat op de onderkant zal wel door de verzakking komen denk ik vraag ik gelijk dan even na. Dus wordt vervolgd zal ik maar zeggen. Verder voel ik me op mijn bekken na best goed (zeker in vergelijking met de laatste zwangerschap), helaas wel last van me longen hopen dat het maar een griepje si. En verder geniet ik er nog steeds van en vind de aandacht die ik nu krijg als mensen het zien heerlijk en geniet er extra van, hi hi.