Even iets minder,
Het gaat even iets minder hier. Heb een schimmelinfectie aan me borsten maar medicatie helpt niet. En Joey kan er niet tegen gevolg spugen, darmkampjes en heel veel huilen en onrustig en wakker zijn. Drinkt elke keer maar 5 minuutjes.
Ondertussen heb ik nog steeds erg pijnlijke tepels wat erg veel energie vraagt. Weet nu niet zo goed hoe ik dit moet oplossen.
Zelf bij de Gyn geweest en van onder is niet oke. Het is ontstoken ondanks het nog steeds spoelen en er is een hechting onder me huid gegroeid. Nu moet ik biotes badjes nemen en een zalf smeren. Als dit niet helpt moet hij gaan opereren :(. De zalf die hij gegeven heeft mag ik niet hebben er zijn vier redenen in de bijsluiter waarom het niet mag. En het ergste vind ik dat het niet mag met borstvoeding. Word hier vanmiddag over gebeld want dit ga ik niet gebruiken. De Gyn (andere) las mijn verhaal en zei wat een verhaal dit heb ik in 18 jaar dat ik werk nog nooit mee gemaakt. En hij vroeg of ik wel een echte Gyn tijdens de bevalling gezien had (not). Het is duidelijk dat er een aantal missers gemaakt zijn maar goed daar schiet ik nu niet veel meer mee op. Gedane zaken nemen geen keer. Ik ben blij dat we gelukkig onze zoon nog hebben want dat schijnt toch echt allemaal net op het nippertje goed gekomen te zijn.
Bij de huisarst een afspraak gemaakt omdat ik erg veel pijn heb aan ik dacht me aambeien door de bevalling verergerd. Blijkt me anus dus ook door de bevalling kapot gescheurd te zijn wat steeds weer kapot gaat. Dat ik bloed van achter was ik al gewent door de aambeien. Dus ik dacht het doet zo zeer door de bevalling en heeft even tijd nodig. Ik moet laxeren en zinkzalf smeren om het te kunnen te laten genezen. Verder is er niet veel aan te doen, dus het zitten is weer pijnlijk en eht lopen gaat ook nog niet echt lekker met dat gedoe aan de onderkant. Ondertussen zit me man er ook bijna door en heeft een korte lontje dus het gaat even wat minder hier.
Gelukkig gaat het met Joey zijn armpje wel erg goed en heeft hij ook al minder paracetamol nodig. En nu hij die medicijnen niet meer krijgt is hij weer een stuk tevredener en is weer beter aan het drinken en heeft gelukkig een stuk minder darmkrampjes.
We houden de moed er in want na regen komt zonneschijn. En ook al ben ik moe, zo ziek en afgedraaid ik aan het eind van de zwangerschap was zo voel ik me nu gelukkig niet. En ik ben weer blij dat ik weer adem kan halen en me zelf weer makkelijk kan verzorgen door dat de dikke toeter weg is. En begin steeds meer van onze zoon te genieten.
Liefs, Ana
reacties (0)