Hallo allemaal,
Nou even uitproberen hoe dit allemaal werkt hoor volgens mij lukt het om een blog er op te zetten.
Ik ben Ana en ben 34 jaar en woon in de regio Utrecht. Ik heb al een zoontje van 17 maanden. Van mijn eerste kindje was ik eigenlijk gelijk zwanger. Hij ligt even te slapen vandaar dat ik dit nu even kan doen. Het is een heel vrolijk mannetje en kan al heel veel woordjes zeggen en loopt ook al. De zwangerschap van mijn zoontje ging best heel goed, heb niet gebraakt en weinig misselijk geweest en ook had ik super veel energie. Had wel harde buiken maar dat is helemaal goed gekomen. Toen ik 8 maanden was zijn we verhuist en heb ik echt nog veel gedaan. Heb zelf staan schilderen en boren, ja mijn vriend was behoorlijk boos op me toen. Ik was in totaal maar 13 kilo aangekomen en dat ging vooral hard in de laaste maand namelijk 5 kilo. Ik was aan het eind van die zwangerschap erg gaan spugen en had veel pijn in mijn rug en onrustige benen. Later bleek dat ik galstenen had en ben 6 weken na de bevalling geopereerd. Die onrustige benen blijkt al me bekken te zijn geweest wat ik niet wist. En rond 12 weken kreeg ik nog een bloeding en verloor een groot stuk weefsel 7 cm. Het bleek iets heel zeldzaams te zijn dat bijna nooit voor komt en ze verwachten het ook geen tweede keer. De gynacoloog noemde het een mini bevalling omdat ik toch 7 cm ontsluiting ervoor had gekregen. Gek genoeg ging dit heel snel binnen een uur of zo al was het wel hefig, terwijl mijn bevalling bijna 3 dagen heeft geduurt. Vandaar dat ik toen een ruggeprik en weeenstimulatie via infuus heb gekregen. Één voordeel van dit alles was dat ik binnen 3 maanden mijn kilo's allemaal weer kwijt was. Maar genoeg over mijn eerste zwangerschap en zoontje waar ik natuurlijk nog uren over kan schrijven ha ha. Deze zwangerschap is heel anders. Ik ben doodmoe heb tot 22 weken gebraakt en ben nog geregeld ziek. Heb een dreigende tormbose been (nee ik rook niet) en heb ook last van bekkeninstabieliteit. En ik nog maar denken dat ik gewoon last van mijn rug had. De trap opkomen gaat met moeitje en het is nu smorgens al pijnlijk en lig op tijd savond op bed want weet gewoon niet meer hoe ik moet zitten of liggen. Ben nog steeds erg moe en heb veel rust nodig maar vind het moeilijk om dat ook te nemen. Heb ook al geregeld harde buiken maar maak me daar niet zo druk over het is bij mijn eerste kindje goed gekomen, dus ik blijf positief. Ben namelijk nog al een bezige bij, ha ha en heb natuurlijk ook mijn zoontje. Ben al erg dik mensen reageren nu al van "nou dat duurt vast niet lang meer" en ook me a.s. man is steeds weer opnieuw verbaast hoe hard het nu gaat. Gelukkig vind hij het wel heel bijzonder en mooi omdat hij weet dat zijn kindje daar groeit. Hij heeft het eindelijk van de week kunnen voelen en daar zijn we allebei natuurlijk blij mee, en was heel bijzonder. Toen ik stopte met de pil was ik gelijk weer zwanger helaas ging dat snel mis maar gelijk die keer erop was ik weer zwanger (ja van dit kindje). We willen niet weten wat het wordt al vind ik het wel heel spannend. Trouwens bij beide zwangeschappen kwam ik er pas acher na 5 weken. Ja me menstuatie bleef uit maar de test gaf niets aan pas na ruim 5 weken gaf de testen aan dat ik zwanger was. Gek te bedenken dat ik nu alweer over de helft ben van mijn zwangerschap. En vind het nu ook weer heel bijzonder en lijk ik het allemaal wel beter te beseffen van wat het inhoud en er komen gaat. Nou dit vind ik ter kennis making wel even genoeg en heb zo toch al een hoop over mezelf verteld. Hoop dat het leuk was om te lezen en lees graag berichtjes en reacties terug.
Groetjes, Ana
reacties (0)