Mirre is geboren

09 april moest ik me om 07.00 uur melden in het ziekenhuis voor de inleiding.
Die dag was ik precies 37 weken, heb echt naar die datum uitgekeken na 3 weken lang dagelijks naar het ziekenhuis te hebben gemoeten voor het ctg.
Helaas nog niet voldoende ontsluiting om de vliezen te breken dus kreeg eerst een ballon.
Die zou geplaatst worden, dan aan het ctg en was die goed moest ik terug naar huis. Daar schrokken we beide wel van want dat was gister niet afgesproken.
Eenmaal aan het ctg vertoonde ze een paar keer een flinke dip dus werden de plannen gewijzigd en werd ik toch afgenomen.
Dippen zonder weeenactiviteit was toch niet de bedoeling.
Tot de volgende ochtend verliep alles rustig, op enkel een harde buik na verder geen last gehad.
Volgende ochtend om een uur of 9 kwam de gyneacoloog en werden de vliezen gebroken terwijl de verloskundige en een verpleegkundige de kleine met kop en kont het bekken in moesten duwen omdat ze nog erboven zweef. Dat was niet een al te prettig gevoel maar wat moet dat moet.
Om 01.00 uur had de anesthesist tijd om de ruggenprik te plaatsten dus moest ik een verdieping hoger naar de OK.
Wat een verademing zeg, en kan ik iedereen aanbevelen.
Tot aan de uitdrijving ging alles voorspoedig al bleef ze veel last van dippen houden en zou de bevalling niet verder vlotten zouden ze bloed gaan afnemen uit haar hoofdje om te kijken waarom ze het niet naar haar zin heeft.
Maar de laatste 5 cm incl geboorte was binnen een half uur gedaan en daar kwam ze met 1 perswee ter wereld met een goede apgar score van 9, 10, 10.
De placenta werd vrijwel direct daarna geboren en helaas begon toen de ellende.
Het bloed bleef er in grote hoeveelheden uitgisten en binnen No time was het net een plaats delict.
De hele verloskamer stond inmiddels vol met al het personeel wat werkzaam was die avond en zag paniek in de ogen.
Anesthesist werd van huis gebeld en moest met spoed naar de OK.
Bloedverlies was op dat moment al gemeten op 1800 ml.
Toen de anesthesist er was werd ik rennend met bed en al naar de OK gereden en werd gelijk onder zijl gebracht.
Er bleek geen stuk placenta te zijn achter gebleven maar wel nog veel bloed en een stolsels
Al met al ben ik ruim 2200 ml bloed kwijt en inmiddels een ijzerinfuus rijker.
We zijn nu ook thuis en de kleine dame doet het super.
Het was een wonder dat ik niet in shock ben geraakt die avond werd er gezegd.
En dat de borstvoeding nu goed loopt is ook bijzonder want dat wordt tenslotte uit bloed gemaakt. Gister is ze gewogen en niet afgevallen in gewicht.

Onze prachtige dame heet Mirre, en weegt 2870 gram en is 47 cm