Na een hoop drama nu weer door

Poeh wat een heftige 2 weken hebben we achter de rug.
18 april galblaas verwijderd dmv kijkoperatie en dat is prima verlopen en mocht dezelfde avond weer naar huis.
Helaas kreeg ik 2 dagen later weer een erge Koliekaanval en werd opgenomen in de VU.
Daar volgepompt met morfine en kreeg bloedonderzoek, urineonderzoek ( voor aanwijzing evt blaasstenen ) en een echo.
Maar bij elk onderzoek waarbij er op mijn buik gedrukt werd schoot hij weer in een Koliekaanval.
Rond een uur of 14.00 uur werd ik weer ontslagen omdat ze 1,2,3 niks konden vinden.
Toen we thuis weer naar bed wilde gaan was het bal.
Weer een flinke Koliekaanval.
Ambulance kwam weer met spoed en werd weer opgenomen in het ziekenhuis waar ik ook geopereeerd werd.
Die nacht kwam de ene aanval na de andere, verschrikkelijk. Ik dacht echt dat ik dood ging.
Volgende middag weer een echo onderzoek end oor dat gedruk op mijn buik schoot die weer in een Koliekaanval.
Op dat moment brak ik en gelukkig liep net de zaalarts langs. Die is bij me komen zitten en probeerde me weer te kalmeren omdat ik hyperventileerde en een paniekaanval had.
De medicatie werd weer flink opgeschroefd en bleef gelukkig aanval-vrij.
3 dagen later kwam de zaalarts ( een andere ) aan mijn bed en zei u wordt vandaag ontslagen. Had ook nog een mri gehad ( mrcp ) van de galwegen en ze konden geen afwijkingen zien.
Ik stond eigenlijk met een bek vol tanden. Hoe kan je me naar huis sturen als je geeneens weet wat er aan de hand is.
Maar goed ik mocht op dinsdagavond naar huis en lekker in mijn eigen bed slapen.
Volgende ochtend werd ik wakker en had goed geslapen
Maar niet veel later voelde ik de pijn weer opkomen.
En even later vond mijn oudste dochter me op de badkamervloer waar ik dus al ruim 2,5 uur lag.
Overgevend en wel en een hevige Koliekaanval.
Ze is hulp gaan halen omdat ze niet wist wat ze moet doen dua heeft oma gebeld.
Die aanval was weer een verschrikkelijke, toen die afgezakt was gingen mijn ouders even de medicatie ophalen bij de apotheek van het recept wat ik bij ontslag meekreeg de vorige avond.
Ze wilde die medicatie niet meegeven omdat dat zulke hoge doseringen waren waar je gewoon niet mee mocht thuis blijven.
Dus ze belden het ziekenhuis en kregen de chirurg aan de lijn en moest gelijk weer worden opgenomen.
In het ziekenhuis op de eerste hulp werd ik natuurlijk weer nagekeken. Bloedonderzoek, lichamelijk onderzoek aan de buik en jawel dag liep weer uit op een Koliekaanval.
Hij kwam op het verstandige besluit om een ct-scan te laten maken van de hele buik en toen kwamen ze eindelijk totbde ontdekking dat ik gewoon een ileus had ( darmafsluiting ).
Gewoon schofterig dat ze me naar huis hadden gestuurd in eerste instantie.
Ik had het gewoon met mijn leven kunnen bekopen thuis of was een stuk darm kwijtgeraakt en kon door met een stoma.
Dit werden weer extra dagen ziekenhuis en na 9 dagen jn totaal kon ik eindelijk ontslagen worden.
En kan nu zeggen dat het goed met me gaat.
Medicatie heb ik zelf weer flink afgebouwd alleen mijn energie-level is 0.
Ben heel snel moe en kan nog niet veel aan.
Maar dat komt vanzelf wel weer.

Vanmorgen ook ongesteld geworden, nog geeneens 3 weken geleden.
Dus de VU vanmorgen gebeld en heb volgende week dinsdag het HSG- onderzoek, en worden de eileiders doorgespoten.
Hopenlijk wordt ik hierna wel zwanger en wordt dit een plakkertje.
Heb nu genoeg ellende meegemaakt