Vervelende buurkinderen

Hoi allemaal,

Ik moet het even van me afschrijven want ik heb gewoon een naar gevoel.

Drie jaar geleden kwamen we wonen in ons huidige huis, we hebben een prima tuin en zagen dat de tuin van de buren naast ons ook nog achter onze tuin grenst, het gaat in een hoek achter de onze zeg maar. Toen we het kochten hadden ze er nog niets staan aan spullen en stond er een enorme walnotenboom. We hadden echt prima privacy.
Maar opeens was die boom weg na onze eerste zomervakantie en hadden ze niet veel later ook nog eens precies een trampoline neergezet op die plek. Precies zo dat als de kinderen springen ze continu recht in onze tuin kijken. Eerst was dat door het doorzichtige hek en hebben we er een spandoek voor gehangen, toen probeerden ze alsnog te kijken en te fluisteren en hebben we er nog één voor gehangen. Het irriteerde ons al dat ze ons constant in de gaten hielden en riepen: 'buurvrouw, buurman!! Wat bent u aan t doeeehoeeeen'. In het begin reageerden we gewoon omdat ze het misschien goed bedoelden maar we merkten al gauw dat ze aan het etteren waren, irritant proberen te doen en gewoon niet normaal kunnen reageren dan alleen in 'pest toon'. Zelfs 'hallo' is nog niet vriendelijk bedoelt, als ik hoi terugzeg dan zeggen ze me meermaals na op een vervelende toon.
Daarna begon het springen op de trampoline steeds meer te komen en we hebben er nu al 2 jaar last van. Ze springen, ze roepen, ze vragen naar vanalles en nog wat als we zitten, iets doen, in de tuin werken.. en ook wanneer we visite hebben kunnen we niet fijn buiten zitten zonder dat ze weer lopen te roepen, te kijken, te fluisteren of zelfs ballen in onze tuin proberen te schoppen. We hebben hen al meermaals gezegd dat ze ermee moeten ophouden maar dat werkt niet echt. Ik ben na rustig te zijn geworden eindelijk naar de buren gestapt een half jaar geleden denk ik en de buurman leek het te begrijpen en heeft er waarschijnlijk iets van gezegd maar dat mocht niet al te lang baten. De buurvrouw daarentegen kijkt me met de nek aan sindsdien. Waar de buurman nog altijd gedag zegt, zegt zij bijna nooit meer iets en als ik haar tegenkom knik of zeg ik meestal gedag maar ze negeert me nogal vaak.
We wonen in een leuke buurt met allemaal vriendelijke buren, en de buren waar ik het over heb zijn wel nog altijd vriendelijk met pakketjes ontvangen dus daar zijn we wel erg blij mee, we wonen hier ook graag maar het begint echt op onze zenuwen te werken dat we nooit eens rustig in de tuin kunnen zitten zonder dat ze daar weer zijn en lopen te roepen. Elke keer we er iets van zeggen zegt het oudste kind. We zijn gewoon aan het spelen meneer/mevrouw. Waarop wij weer zeggen dat dat geen spelen meer is als je constant naar de buren loopt te roepen, te gluren, te fluisteren, te giechelen en elke beweging van ons en onze kleine kinderen in de gaten houdt er erop reageert wanneer het hen blieft. We beginnen het moe te worden en de buren doen er niet veel aan. Hun tuin is veel groter dan de onze en die trampoline zou ergens anders kunnen staan maar we durven dat niet te vragen want hun tuin staat momenteel vol puin door werken in hun huis dus ik denk dat het vragen naar het verzetten van de trampoline toch geen nut heeft, dus we wachten liever op een moment met meer kans van slagen.

We wachten ook al tijden op de groei van de boompjes van de buren zodat die het zicht zouden ontnemen van hun kinderen. En eindelijk groeiden de boompjes hoger en wat doet de buurman, hij snoeit ze tot aan de hoogte van het hek! Weer een tegenvaller.
De kinderen waren ook nog eens zo leuk om 3-5 ballen op dezelfde plek in onze tuin te schoppen voor de zoveelste keer en te roepen: 'buurvrouw!! Kunt u de ballen teruggooien?!'. Ze zijn zelfs wel eens via hun kleine schuurtje onze tuin in gesprongen om vanalles en nog wat te halen en dat was nog in de tijd dat ik alles elke dag of dag erna terug gaf. Toen we het daarop betrapten verschuilden ze zich achter ons tuinhuis, mijn man is toen heel boos / streng naar hen toegelopen dat ze dat niet nog een keer moesten proberen. Tot nu toe hebben we het ook niet meer gezien, maar ja, wat als we niet thuis zijn? Ik was het daarna dus goed zat en nu geef ik die ballen soms dagen niet meer terug wanneer ik zie dat ze het gewoon expres doen. Nu zien we gelukkig bijna geen ballen meer in onze tuin.

maar nu zitten ze ook nog eens op dezelfde school als mijn kind van bijna drie en ik wil niet dat ze het slecht met hen kan worden of dat ze evt. gepest zou worden omdat wij die kinderen terecht wijzen en zij dat niet leuk vinden bijvoorbeeld. Het is natuurlijk maar een gedachte / zorg van ons. Want het hoeft helemaal niet zo te zijn, de kinderen kunnen ook best vriendelijk zijn maar ze hebben wel een beetje twee gezichten naar mijn mening en echt eerlijk zijn ze niet maar hun ouders lijkt het. We willen dan ook nooit schelden, tieren, ruzie maken etc. daar hebben zowel zij als wij niks aan en het maakt de band ook niet beter.
Maar ik weet het dus even niet meer. En ik begin alles op te kroppen. Mijn man wil zelfs niet buiten eten/zitten als die kinderen er zijn of hij dwingt zichzelf of alsnog gewoon te proberen genieten van het moment zelf. Het is gewoon dat vervelende gedrag en die constante vragen: 'wat eten jullie?, wat zijn jullie aan het doen?,meneeeerrr mevrouwwww.. en dan weer lachen en verschuilen, alsof wij niet weten waar ze zitten.

En dan hebben ze tot overmaat van ramp nog een hond die zooooo vaak keft tot laat in de nacht in de zomer en sinds kort een poes die onze deur elke dag plat zou lopen als het kon. Ik hou van katten en ik heb ze mijn hele leven als huisdier gehad tot ik op mezelf ging. Deze kitten was verstoten door haar (zwerf)moeder en ik vond haar achter ons tuinhuis met moederkoek en oogjes/oortjes dicht. Ik heb haar schoongemaakt van de maden en aan de buren gegeven want zij wilden haar wel verzorgen en hadden de tijd en nu is ze net 1 jaar, al zwanger geweest, kittens gekregen, en ze komt elke dag bijna in onze tuin om te poepen en loopt continu ons huis in wanneer we de schuifdeuren open zetten om ons huis te luchten. Ons huis bestaat van achter namelijk uit twee grote schuifdeuren, een achterdeur en een garage poort. Dus we hebben geen ramen die op een kier kunnen van achteren. We willen gewoon geen dieren in huis voor nu, even geen haren en viezigheid. Ik heb al genoeg aan kleine kinderen die behoorlijk vies kunnen zijn haha. Maar al met al is het ons dus een beetje teveel aan het worden en het komt gewoon precies allemaal net van die buren en veel begrip krijgen we niet van hen. Ze hebben maar al te graag dat die kinderen buiten spelen en dat is zo'n beetje in 'onze achtertuin'. Voor ons gevoel. Als ze nou leuk speelden en springen zonder te kijken. Dan vinden we dat al een pak minder erg maar helaas is het een ander verhaal.

5536 x gelezen, 6

reacties (0)


  • mijn~meisje

    Misschien is dit wel wat achterbaks maar misschien kan je het is een keer filmen? Dan niet een keer maar best vaak? Dat dan aan de buren laten zien? Of toch nog een keer het gesprek aan gaan? Zeggen dat je hun kinderen echt wel leuk vind maar dat je nooit is zo in de tuin kan zitten zonder dat er 100 dingen tegen je gezegd worden.

  • mamavanmijnlief

    Keep your friends close, but your enemy’s closer: ik zou het hele gezin uitnodigen voor een BBQ.

  • Majoriee

    Ik zal het eens voorleggen aan mijn vent haha, zal wel nog een drempel zijn maar miss ziet ie het zitten 😜

  • Wensvoornogmeerkinderen

    Of alleen de ouders, zodat ze merken hoe het is als hun kinderen op de trampoline zijn...😉

  • Nami

    Wat betreft de kat.. dat is gewoon pech. Doe je niks aan.

    Wat betreft de kinderen?

    Negeren, negeren, negeren.

    Wat je aandacht geeft, groeit.

    Het kan zijn dat het heel even erger wordt doordat ze hopen dat jullie dan wel reageren.

    Maar key is echt negeren. Het leuke is er dan af uiteindelijk.

  • Majoriee

    Negeren lijkt idd ook redelijk te werken, we hopen dat het binnenkort echt gewoon stopt

  • Lady-Whistledown

    Ik kan je alleen adviseren met de buren in gesprek te blijven. Misschien kunnen ze de trampoline op een andere plek zetten en niet direct naast jullie schutting. Tips om de schutting op te hogen naar 3 meter is belachelijk want dit mag niet.In de wet is bepaald dat de schutting niet hoger dan 1.80 mag zijn. Bomen direct naast de erfgrens mag ook officieel niet dus wees daar voorzichtig mee. Ik zou ook investeren in de relatie met je buren. Uiteindelijk zal dat een winwin-situatie opleveren.

  • Majoriee

    Ahja, ik heb dat inderdaad vaker van gehoord. Al hebben we wel een hele hoek vol met bomen en bosjes van de eigenaren voor ons en die daarvoor. De buren hebben er een stuk hek weggehaald door de verbouwing, dus het is het enige wat tussen hen en ons instaat. Anders kunnen ze letterlijk onze tuin inlopen. Ze hebben er nog niet over geklaagd en anders doen we ze weg maar niet zolang zij er geen nieuw hek zetten 😆 maar het is geen buren ruzie gelukkig, zou daar niet aan moeten denken. Wel bedankt voor de tips, moet allemaal wel netjes blijven natuurlijk

  • Joep95

    Wat irritant! Ze weten dat ze jullie irriteren, en dat maakt het leuk voor ze. Als je een grotere, hogere schutting neer zet dan vrees ik dat ze je op een andere manier blijven irriteren. Want dat vinden ze blijkbaar leuk. Dan gaan ze beuken op de schutting etc.

    Ik zou inderdaad zorgen dat je datgene wat het leuk maakt voor ze wegneemt, de irritatie vanaf jullie kant.

    Heel lastig, want het is gewoon irritant.

    Dus consequent negeren. Of met humor benaderen. Of zoals hieronder gezegd is investeren in je relatie met ze. In ieder geval niet 'belonen' met negatieve aandacht, want dat is wat ze willen.

  • Majoriee

    Ja daar hebben wij dus ook aan gedacht, ze lijken ervan te genieten, welk soort reactie ook ze verzinnen iets nieuws en zien het als uitdaging.. bedankt. Geeft weer een extra zetje in de rug om het op een juiste manier aan te pakken

  • Barbamammie79

    Nou.. dat is een heel verhaal

    Ten eerste vraag ik me af ... hoe oud zijn deze kinderen?

    Ik lees eigenlijk dat jullie alles al geprobeerd hebben... echt heel vervelend allemaal...

    Kunnen jullie niet een hele hoge schutting zetten? Niet zo'n standaard paneel... maar voor mijn part door een bedrijf laten zetten... 3 meter hoog.

    En ergens bekruipt me ook het gevoel... de aanval is de beste verdediging... en dat bedoel ik positief.... Nodig die kinderen uit.. bij je thuis... bak pannenkoeken voor ze... probeer echt hele goede vrienden met ze worden.

    Maar ik snap ook echt heel goed dat dit heel dubbel voelt... maar ik heb ook weleens zoiets meegemaakt... en toen dacht ik ook op een gegeven moment: Ok, ik ga niet meer boos worden.. Ik heb het allemaal geprobeerd ... het lukt gewoon niet.. Ik krijg maar geen doorbraak zeg maar.

    Toen ben ik gaan investeren... echte gesprekken met hun hebben... wat doen ze graag op school... hobby's... snoep uitdelen haha... en ik merkte al gauw dat ik meer autoriteit kreeg... Ik kreeg meer gedaan zeg maar... hun houding werd anders.

    Maar je moet eerst maar even denken of je dit wil en zo... maar ik lees echt dat jullie alles al geprobeerd hebben.. dus mij advies: betrek ze bij jullie leven... Nodig ze een x uit om film te komen kijken. Zijn ze heel veel ouder dan jullie oudste? Vinden ze het misschien leuk om met jullie oudste re spelen? Zo ja... laat ze komen en bouw samen iets op.

  • Majoriee

    Aan zo'n schutting hebben we inderdaad gedacht, alleen hebben we het geld nog niet echt. Maar hij gaat er wel een keer moeten komen, sowieso! De kinderen zijn al zeker boven de 8 jaar.. de jongste zal rond die leeftijd zijn. De middelste al 10? En de oudste 12? Die gaat naar een andere school denk ik. Ik heb erover nagedacht om ze wat meer te betrekken, vriendelijk te zijn etc. Maar ik ben een beetje bang voor slechte reactie. Want echt normaal reageren doen ze niet. We kunnen niet echt een gesprek met ze aangaan en dan vind ik het wel moeilijk. Ik hou er ook niet van om uitgelachen te worden. Maar ik kan het misschien langzaamaan proberen.. dat wel. Ze zijn dus helaas wel een stuk ouder maar ze zijn tot nu toe wel lief naar de kinderen en dat voor mij wel erg belangrijk. Bedankt voor je tips! Ik ga er iets mee proberen te doen

  • Barbamammie79

    Nou... Ok...wat ik denk is dat je van die oudste steeds minder last gaat krijgen... die voelt zich binnen no time te klein om buiten te spelen... haha... tenminste dat hoop ik voor je. Niet dat ik dat vind... maar we hebben hier zelf 3 tieners en eenmaal op de middelbare verandert er veel. Dus stel dat het zo blijft... met dit gedrag.... van de andere 2..... dan is het einde echt een x in zicht.

    En tja... weet je... soms voel je diep van binnen helemaal niet de drang om vrienden te worden.... na al dat uitlachen en zo .. dat scoort nou eenmaal geen punten..... dan ga je niet automatisch liefde voelen voor bepaalde kinderen... dat snap ik... Toch mijn tip: hou ze te vriend... die kinderen... eenmaal puber kunnen ze ook vanalles flikken qua gedrag.... en dan wordt het moeilijker om 'dichterbij' te komen.

    Kijk... als je eenmaal een bepaalde basis hebt... kun je naar ze toe lopen en zeggen.... joh.. wij willen even rustig eten... gaan jullie even wat anders doen? Als we klaar zijn met eten krijgen onze kinderen een ijsje... komen jullie er dan ook een halen? Ok.. tot zo!

    Beter een goede buur dan een verre vriend

    Ik hoop echt voor jullie dat het beter gaat worden

  • mamavananouk

    Inderdaad boompjes in eigen tuin . De kat krijg je eruit door structureel nat te spuiten met Supersoaker .

  • Majoriee

    Ah, bedankt voor de tip!

  • MamaJL

    Wat vervelend dat je het allemaal. Zo ervaart. Heb je al eens nagedacht over leuke leiboompjes in je eigen tuin? Wij hebben appelboompjes geleid en zijn daar super tevreden over. Het kleedt aan, je kunt ze boven de schutting uit laten komen, neemt weinig ruimte in en brengt de kinderen wat bij over de natuur.

  • Majoriee

    Dat is ook wel een goed idee, zal het eens bespreken met mijn vent. We hadden het idd ook al gehad over een hoge schutting hahaha. Of een groot tuinhuis over de hele breedte van onze tuin vanachter. Maar we zitten zelf ook nog in de de 'nabouw' dus alle plinten moeten nog, zelfs nog een paar deuren en nu bezig met de tweede kinderkamer af te maken etc. Dan zouden die appelbomen wel een beter idee zijn haha. Alles kost zo veel geld

  • MamaJL

    Boompjes kun je klein kopen en zelf laten groeien. Je neemt in ieder geval de controle weer een beetje in eigen hand. En als de buren vragen waarom je ze zet kun je gewoon zeggen dat je een beetje meer groen wilde hebben in de tuin en dat het je leuk leek voor de kinderen.