Week 3, krampjes huilbuien en af en toe een big smile

Hi allen,

Wekelijkse blog, inmiddels week 3 ;)
Sinds deze week heeft onze jongen veel last van krampjes :(.
Zo zielig... hij loopt helemaal rood aan, armpjes en beentjes slaan in het rond.
Kan hem dan amper troosten, soms heb ik het daar moeilijk mee. Als het eventjes duurt oké maar, als hij na een uur nog ligt te gillen weet ik echt niet meer wat ik moet doen.
We hebben nu inflacol in huis gehaald. De avonden blijven lastig. Merk ook dat hij minder last heeft van flesvoeding dan van borstvoeding. Ofwel is het toeval omdat we ‘s nachts soms kunstvoeding geven.
Probeer op zijn buikje te wrijven en te fietsen met de beentjes, maar helpt niet altijd. Vanavond heb ik even zijn Puckababy aangetrokken, even kijken hoe dat werkt.
Borstvoeding ben ik vooral aan het kolven. Heb mij zo een medela swing maxi aangekocht. Lekker makkelijk om 2 borsten tegelijk te kolven. Zo zie ik ook wat de kleine drinkt. Hoef ik niet elk uur weer borst aanbieden.
Geef dan flesje met gekolfde melk. Anders ga ik er zelf aan onderdoor, zeker met die krampjes erbij is het mentaal zwaar.
Verder laten we Robin zoveel mogelijk doorslapen. Vannacht heeft hij 4 uurtjes lekker doorgeslapen :). Hij begint overdag wat aanweziger te zijn. Meteen in bed lukt niet meer overdag.
Deze week ook naar cb geweest om te wegen. 3250gr!!! Vorige week 2860 ... durfde niet te vragen of het niet te veel was. Blij dat hij eindelijk goed aankomt. Maat 46 kan ik wassen en opbergen. Pakjes zitten te strak ;)
Buik begint ook best te veranderen. Heb mij wel zo een buikband aangeschaft. Die draag ik enkel overdag. Slapen wil ik lekker comfortabel doen. Begin de incisie nu duidelijk te zien. Voorheen zat het nog onder een laagje buik.
Geneest goed denk ik... jeuk soms zo erg! Wil ik gaan krabben maar, blijf er wijselijk af. Gewicht schommelt enorm. Scheelt soms kilo per dag. Ene dag 63,5 volgende dag 62,5 dag daarop 63,7. Kan er dus niet echt op voortgaan.
Deze week voor het eerst aan het huishouden begonnen. Vriend is niet meer thuis en kan er echt niet goed tegen als alles vies is. Even met de steelsofzuiger rond lopen maakt zo een verschil. Terras ook wat opgefleurd met bloemetjes. Viooltjes gehaald, zijn bloemetjes van maan februari.
Verder elke dag met de kinderwagen naar buiten. En die kleine begint echt te lachen ... heerlijk :) ondanks alles smelt je als je dat gezichtje ziet. Hij vraagt veel maar kan hem nu al niet meer missen ❤️