Geboorte verhaal Ilse

Hierbij dan eindelijk na bijna een half jaar het geboorte verhaal van Ilse. 

Ik had voor de bevalling al bijna 2 weken last van voor weeën. Inmidels een week al 1cm ontsluiting maar verder dan dat leek het ook niet te komen. Ik was het inmiddels helemaal zat en het enige wat ik wilde was dat het eruit kwam (wist nog niet wat het ging worden. Ik maakte nog vrolijk grapjes dat ik vast 2weken over tijd zou lopen (09-12-2013 uitgerekend) 29-11-2012 nog vrolijk met het gezin naar de tandarts. Mij. Zus ging wel even mijn buik toespreken dat het echt morgen geboren moest worden omdat ze dat een leuk verjaardagscadeau vond (ook 30-11-2012) geboren. Ik was het zo zat dat ik manlief alle plekken liet masseren die zogenaamd de bevalling kunnen opwekken. Ananas gegeten. Weet dat het hart moet maar dat vind ik vies haha. Of 

het heeft geholpen denk ik niet puur bijgeloof. 30-11-2012. 02.00u. Ik wordt wakker van mijn idee weer voor weeën. Dit keer kan ik er alleen niet meer van slapen. Ik eruit voor een lekker kop thee. Tenslotte als ik toch 2 weken over tijd ga heb ik nog tijd zat om te slapen en zo hou ik ml niet wakker. 05.30u. Ml zijn wekker gaat. Ik zeg vrolijk, ga maar na je werk zijn maar voor weeën (tenslotte loop ik daar al 2 weken mee). Ik beloof hem om 06.30u de verloskundige te bellen. 07.00 verloskundige komt langs. 2cm ontsluiting. We maken nog een grapje dat het erg lang gaat duren als ik 1cm per week ga. Ik zeg haar nog dat ik hoop dat het doorzet en ik haar om 17.00u kan bellen dat de kleine komt. Ze verteld me dat als het doorzet ik eerder op de volgende dag kan rekenenen. Ik lekker borduren (geboorte schilderij) maar naar een tijdje kan ik me niet meer concentreren. Ik heb last van mijn rug en benen en heb steeds krampen (raar hè) 10.30u. Ik heb bloed verlies. Ik in paniek en het enige waar ik aan kan denken is dat ik de kleine kwijtraak. Ik bel ml en die steld me gerust. Hij vraagt te bellen als de verloskundige is langsgeweest. Ik bellen. Ook zei zegt dat het niks is om me zorgen te maken en ze komt over ongeveer een uurtje. Ik toch bang en mijn moeder huilend gebeld. Die bied aan een kopje thee te komen drinken en dan weg te gaan als de verloskundige is geweest. In die tussentijd sta ik overgevend over de pot op mijn moeder te wachten en doen mijn benen en rug steeds zeerder. Nu pas begin ik me te realiseren dat vandaag of morgen mijn kindje echt wel komt. Ik zeg nog tegen mijn moeder dat ondanks ik thuis wilde bevallen dat als ik op 4cm ontsluiting zit ik naar het ziekenhuis wil voor een ruggespraak. 

11.45 verloskundige is er eindelijk. We hebben een gezellig gesprekje en verteld me dat ze een stageloopster in de auto heeft zitten (daar wij dat niet wilden). Even controle en dan zou ze weer gaan want het zou echt niks zijn die bloeding. Hopa op 8cm ontsluiting. De verloskundige geeft aan de stageloopster naar de praktijk te brengen en dan terug te komen. Spontaan breken mijn vliezen en zit ik gelijk op 10cm ontsluiting. Geen tijd meer. Verloskundige verteld me dat ik nu toch echt ga bevallen. HELP ml is nog op zijn werk van 45min afstand. Mijn moeder zat nog beneden en die wilde we er niet bij hebben. Zij beloofd mij te blijven tot ml thuis is. Alles komt in stroomversnelling. Moeder moet ml bellen, kruik maken, kleren pakken en natuurlijk kraamhulp brengen. En tja waar ligt alles. 

12.05u. Ik krijg een keuze, wachten op ml wat nog wel even kan duren of beginnen met oefen persen. Ik kies in eerste instantie voor wachten. Ga toch zeker niet een kind op de wereld helpen met het risico dat hij er niet bij is. Al snel verander ik van gedachten want die rug en been weeën beginnen ondraaglijk te worden. Ml belt hoe ver ik ben en blijft aan de telefoon om er toch nog een beetje bij te zijn. Het leek een eeuwigheid te duren, maar daar was hij eindelijk. Nu kon het gas erop. Het oefenpersen was voorbij en het echte werk ging beginnen. Om 13.15u ben ik bevallen van een prachtige kleine meid. Ilse Diana Leni. 46cm en 2560gr.