Nerveus...
Ik wilde hier alles neerzetten hoe ik me voel,
maar ik denk dat dat inmiddels wel duidelijk is.....
De "angst" wat dit met zich meebrengt is onbeschrijvelijk.
Niet alleen de angst voor de punctie, maar de angst in zijn geheel.
Is de angst voor de punctie voorbij,
dan volgt de angst voor de eiceltelling.
Is de angst voor de eiceltelling voorbij,
dan volgt de angst voor de bevruchting.
Is de angst voor de bevruchting voorbij,
dan volgt de angst voor de deling.
Is de angst voor de deling voorbij,
dan volgt er een angst voor 2 weken.
Zijn die 2 weken voorbij....
dan volgt de angst voor de bloedtest....
(om daarna weer in angst te zitten voor.....? ? ? )
EN WE ZIJN PAS BIJ ANGST NR 1!!!!! (of juist nr 39805)
Het houdt niet op....uiteindelijk ben je altijd wel ergens "bang" of angstig voor.
Het leven is onvoorspelbaar, soms zit het mee en soms zit het tegen.
We hope for the best.....
reacties (0)