Volgende week zou Ayla zijn uitgeteld. De gevreesde datum komt dichterbij. Vandaag eindelijk het dekentje binnen gekregen van moeders voor moeders. Hoe wrang 11 weken lang voor geplast vol goede moed. Nu na 23 weken wel een dekentje bezorgt maar geen kindje die erin gaat liggen.
Alweer 20 weken voorbij..... er is veel gebeurd.....Ayla begraven, mijn moeder uitzaaiingen en bestralingen, mijn vader blaastumoren en chemo en ik terugval sarcoidose. Op het werk is het moeilijk terug te komen, er zijn namelijk anderen voor mijn functie aangenomen toen ik nog niet bevallen was. dus moet eigenlijk een stapje terug doen in functie want het was niet gepland dat ik zo vroeg en met het aantal uren terug zou komen. (Had ik ook niet zo gepland maar ja....) Allemaal in 20 weken. als ik het zo terug bekijk is ons leventje behoorlijk op zijn kop gezet. We hebben maar met elkaar afgesproken dat 2013 niet ons jaar is en dat we maar heel stilletjes het jaar voorbij laten gaan.
Maar ja eigenlijk ben ik niet z'n treurwilg die zo zielig is. Er zijn ook mooie dingen gebeurd, we zijn getrouwd......, mijn ouders hebben een seniorenwoning gekregen en gaan verhuizen voor het eerst in 50 jaar. (Wat een herinneringen komen er opeens van zolder). We hebben eindelijk een datum dat het grafje geplaatst gaat worden. En we zijn weer druk bezig zwanger te worden op een 'natuurlijke' manier.
Het leven gaat met een lach en een traan, vandaag even wat meer traantjes dan anders. Mag vandaag van mezelf verdrietig zijn en dan een schop onder m'n kont en morgen weer de zonnestraaltjes zien.Want die zijn er ook al moet ik wat meer moeite doen ze te zien.
reacties (0)