Eerste echo, tweede ukje!

Vanmorgen mochten we voor de intake en eerste echo bij de vk. Even de geschiedenis van vorige bevalling doornemen en dan wordt me toch weer duidelijk dat ik wat kleine trauma's heb opgelopen. Met name de angst voor hoge bloeddruk wat voor mij gelijk stond en niet naar huis mogen en op die verschrikkelijke kraamafdeling moeten blijven. Maar gelukkig had ik een prachtige bloeddruk en een zorg minder. Vk geeft aan dat de kans op herhaling van hellp vrij klein is, omdat het vorige keer pas laat in de zwangerschap is ontstaan. Dus we gaan ervoor, een zwangerschap met een rooskleuriger einde dan vorige keer!

Toen de echo: het blijft spannend of er überhaupt wat zit! Zeker omdat ik me net als vorige keer zo goed voel, op wat moeheid na dan. En dan de vraag hoe ver is deze zwangerschap. Op basis van mn menstruatie zou ik 8.4 zijn. Maar zelf had ik het idee minder ver te zijn, wat tevens overeen komt met de datum van een duidelijk positieve test. Met de echo was een mooie aanleg van een zwangerschap van rond de 6 weken te zien, precies zoals we vermoeden! Mooie vruchtzak, daarin een dooierzak en een héél klein vruchtje. Het schatje lag nog helemaal tegen de wand geplakt, wat schijnbaar ook hoort bij deze termijn, maar wat het wel moeilijk maakte om uk goed in beeld te krijgen. Vk had het idee af en toe een knipperlichtje te zien, en wij zagen het ook af en toe voorbij schieten, maar ze durfde het nog niet met 100% zekerheid te zeggen. Daarom mogen we over een week weer terug komen. Dan moet alles goed gegroeid zijn en een duidelijk hartje te zien zijn. Nog een weekje spanning dus, maar we proberen van het beste uit te gaan!