Oma is dus woensdag gestorven.
Ik had donderdag nog aan mijn man gevraagd of hij dinsdag dan wou vrijpakken (hij krijgt er 1 dag voor...)
Het was om dan bij mij te kunnen blijven, terwijl iedereen naar de begrafenis was....
Ik ga maandag groeten want ik kan dinsdag niet gaan, omdat ik zolang niet kan zitten.
Hij zei toen al : Ja dat weet ik niet of dat gaat voor mijn baas.
Nu heb ik gisteren oma op foto gezien (opgebaard) en ik heb besloten om niet te gaan kijken maandag, ze ziet er ingevallen uit (ze woog ook maar in de 40 kg).
Had ik besloten dat ik dinsdag toch wou gaan, desnoods ga ik halverwege de dienst naar huis, ik wil echt afscheid nemen...
Ik zo ja, als gij teminste mee kunt gaan? Nee zei hij, het werk is al ingepland, ik moet alleen naar Antwerpen dus dat gaat niet.
Nu is mijn mama zooooo kwaad, die komt seffes langs om te zeggen dat hij weinig respect heeft voor alles....
Ik ben ook kwaad, echt kwaad op hem... Want hij neemt mij mijn afscheid af!
Maar ik denk ook aan mijn eigen en de kleine vent in mijn buik!
Ik wil nu geen ruzie, stel dat ik morgen moet bevallen, ik wil een goede start maken samen met ons 3 tjes!
Het gaat al moeilijk genoeg zijn na alles...... Het is allemaal zo dubbel :'(
reacties (0)