Ik ben gisteren dus van het ene op het andere moment met de ambulance naar
Genk overgebracht. De harde buiken waren terug, ondanks de sterke weeënremmers.
Ze konden geen risico nemen, ze zijn mij onmiddelijk komen halen.
Eenmaal aangekomen, kamer toegewezen gekregen : kreeg ik mijn echte shock.
Gelukkig was mijn ventje snel achterna gekomen.
Ondertussen te horen gekregen dat er nu geen weeënremmers meer gegeven worden,
als het nu doorbreek, komt ons kindje gewoon.
Daarna vaginaal onderzoek gehad, bloedname en steriel urine afgenomen (sonde).
Veel geweend, weinig geslapen, eindelijk een nieuwe dag. . .
Vroedvrouw heeft me aan de monitor gelegd, alles was weer redelijk kalm, ziet er goed uit!
Wat was ik opgelucht, misschien toch binnen enkel weken naar huis dan. . .
Opeens kwam de assistente van de gynaecoloog binnen,
uit het wissertjesonderzoek (Vaginaal staafjes onderzoek) bleek dus dat er al stof van mijn vliezen is aan het vrijkomen. . .
Nu is de kans groot dat ik binnen de 2 weken beval. . .
Wat een angst op zo korte tijd!
Als en kinderarts langskomt, heb ik meteen een hele hoop vragen. . .
Nu weet ik al ECHT wat 'angst om je kind te verliezen' is.
Liefs, Lynn
reacties (0)