Brief aan de fertiliteitsarts

Geachte dokter Ombelet,





Ik weet niet of U de tijd neemt om dit even te lezen,

maar voor mij was het vooral belangrijk, dat het mij van het hart kon.

Wij zijn in oktober 2011 naar u doorverwezen, door onze gynaecoloog.

Onderzoeken ondergaan, het bleek aan mijn man te liggen.

Er werd een spatader ontdekt, maar daar kon het volgen u niet aan liggen. . .

Tot op de dag van vandaag ben ik echt teleurgesteld,

dat u ons niet heeft doorverwezen naar een uroloog.

Maar u heeft ons onmiddellijk het ICSI project ingestuurd.


 

Na 1 verse + 2 cryo-pogingen was het voor ons genoeg geweest,

zowel emotioneel als lichamelijk, ging ik er aan onderdoor.

Want het is niet niks, dat ICSI gedoe.

In november 2012 op eigen initiatief een uroloog geraadpleegd.

DOKTER STRAGIER.

Inderdaad een spatader, waar het waarschijnlijk niet aan zou liggen,

maar wel het proberen waart!

Eind november is mijn man geopereerd, eind december was

ik gewoonweg zwanger!!!

Wij zijn hier zo gelukkig mee, maar het ICSI traject zijn we

nog lang niet vergeten.

Het geld dat we voor niets zijn kwijtgespeeld, maar los

daarvan, en voor ons veel erger : het emotionele wat we hebben

moeten doorstaan, allemaal voor niks.

Moest er toen verder onderzoek zijn geweest..

Mensen die het ICSI traject ingestuurd worden, raad ik dan

ook eerst aan om langs een uroloog te gaan, om in

sommige gevallen veel geld en verdriet te besparen.