Zwanger?!

26/4/13 heb ik een zwangersschapstest gedaan want ik was inmiddels 2 weken overtijd. Tijdens het doen van de test had ik nooit verwacht dat deze positief uit zou slaan. Ik ben namelijk 21 ben bezig met de examenfase van het MBO dus erg gelegen kwam het niet. Ook had ik het nooit verwacht omdat het niet zeker was of mijn vriend wel vruchtbaar zou zijn en ik heb ook ongeloofelijk veel gezeur gehad met mijn baarmoeder e.d. Nadat de test  een positieve uitslag gaf keken mijn vriend en ik elkaar eerst aan van oke en nu. Hierna sloeg de blijdschap wel toe want ondanks alles word het ons blijkbaar gegund. We hebben gelijk vrienden gebeld die vorig jaar net een kindje hadden gekregen om er even over te praten. Ook om het even voor ons zelf te verwerken. 27/4 hebben wij onze ouders ingelicht. Mijn moeder noemde me eerst dom, maar na het verhalen van dat we het er niet bewust om hadden gedaan en ze het zelf ook even had verwerkt was ze toch erg blij en zij ons er erg van te gaan genieten. MIjn schoonmoeder was hysterisch blij en mijn schoonvader ook. Mijn eigen vader daar in tegen klonk erg boos en teleurgesteld. Ik heb tegen mezelf gezegd me hier niks van aan te trekken maar onbewust doe je dat toch.  Mijn moeder en schoonouders zijn vandaag nog even op de koffie geweest om het erover te hebben en dit was erg fijn.Mijn vriend en ik hebben afgesproken dat alleen deze mensen het nog weten en de rest krijgt het te horen als het zover is. Dus mijn vriendinnen, zusjes, broertjes en de oma's mogen nog even wachten en ze horen het dan wel. Ik kan alleen maar hopen dat zij net als wij erg blij zijn met dit nieuws.

Ondanks alles ben ik erg blij en gelukkig dat het ons gegund word. Nu zit ik nog maar op 6/7 week en is alles nog erg onzeker ( dit ben ik trouwens hierover ook ben bang dat er van alles misggaat) maar ik hoop echt dat het ons gegund word en ik de zwangerschap tot een goed eind kan brengen.  

Kleine ik hoop dat we je over een aantal maanden in de armen kunnen en mogen sluiten