Wat een kl**e onzekerheid

Waar ik mijn man een gelukkig nieuwjaar zoen met het idee dat we een mooi jaar in gaan, zo kom ik 20 min later weer terug in de keiharde realiteit.

Na iedereen gelukkig nieuwjaar gewenst te hebben ga ik na het toilet. En daar zie je iets wat je niet wilt zien in je zwangerschap. Oud bloed afgewisseld met roze. Me hart slaat meerdere malen over en er gaat gelijk door mijn hoofd nee niet weer. Laat het toch is een keer goed gaan. Op aandringen van mijn man en ouders bel ik de triage, zelf heb ik zoiets gaat het mis dan gaat het mis. Niemand die het tegen kan houden. Maar gezien mijn geschiedenis doe ik hun een 'plezier' en ik bel. Na overleg met de arts mag ik gelijk komen of overdag. Het is immers 's nachts, onze jongste huilt en we slapen bij me ouders, dus ik kies voor de ochtend. Ik was al gesloopt en om dan nog een uurtje te gaan rijden vind ik onverantwoord.

Gister ochtend aangekomen in het ziekenhuis mogen we vrijwel gelijk door voor een echo. Daar zien we met 6.1 weken het kindje zitten. De arts meet het op en komt op 6 weken uit. We lijken ook hartactiviteit te zien, maar zodra wij daar de arts op wijzen merken we gelijk dat zij dr eigen in dekt. Voor dat moment zijn we tevreden. Ik raak niks roze meer kwijt, enkel nog wat oud bloed, maar totaal niet veel.

Vanmorgen sta ik op en merk gelijk dat ik wat meer oud bruin verlies. Ongerust bel ik toch naar het ziekenhuis, nu gewoon naar de poli ferti waar ik thuis hoor. Wil dat één van mijn eigen artsen kijkt en mij vertelt wat zij ziet. Dit omdat hun daar ons dossier kunnen dromen vanaf 2011. Ik mag me melden. Eenmaal aangekomen daar zegt ze; ik ga eerst even rustig kijken en dan vertel ik je precies wat ik zie.

Ze moet wat harder zoeken dan de arts van gisteren (het ene apparaat is het ander niet) maar uiteindelijk zien we het kindje en idd definitief een hartactie. Ze neigt wel naar een wat tragere hartslag, maar aanwezig is het zeker. Ze gaf ook aan dat zij het vruchtzakje wel wat aan de kleine kant vind voor het termijn. Het vruchtje is ook opgemeten. Waar het gisteren nog 3.4mm was, is het vandaag 3.8mm. Toch weer een groei.
Het kan dus zijn dat ik minder ver ben dan dat de kalender zegt. Niet omdat we niet weten wanneer mijn 'fictieve' eisprong is geweest, want dat weten we exact ivm cryo tp. Maar mijn bloeduitslag twee weken na tp was aan de lage kant 151. Week later was het netjes door gestegen naar 1327. Dus het kan zijn dat ik een iets latere innesteling heb gehad.

Vrijdag mogen we weer voor een echo, gelukkig vroeg in de ochtend al. Heel benieuwd of dan ook het oud bruine verlies gestopt is, of het hartje nog klopt en of het allemaal (vruchtzakje en vruchtje) goed gegroeid is.
De zenuwen zitten me hoog, maar het is aan moedertje natuur. Hopelijk zijn de goden me goed gestemd. Want ik heb echt mijn portie ellende qua zwangerschappen en bevallen wel gehad.