Dat was schrikken.. en meer!

Hoera!! Morgen alweer 28 weken zwanger. Ik voel me super. Maar alleen een beetje moe. Maar wat willen we? 4 kids en zwanger van de 5e. Geen makkie he?! Hahah. Genieten zit er eigenlijk amper in. Ik knipper met mijn ogen en we zijn al een week verder! Time flies! De tijd gaat zo snel en ik moet nog zoveel doen! Ik krijg het er een beetje benauwd van. Maar aangezien de nesteldrang steeds erger wordt,heb ik vertrouwen on ons en komen we er wel!

Vorige week had ik een behoorlijk schrik momentje. De ochtend verliep chaotisch. Ik moest de jongens naar school brengen. Yahri vergat zijn gymtas en ik beloofde Yahri om de tas naar de gymzaal te brengen. Ik ging boodschappen doen en ik kwam thuis. Huh? Mijn sleutel gaat niet verder in de deur! Zit er dan nog een binnen in het slot? Gelukkig (dacht ik),kan ik via de andere deur van de berging naar binnen. Ik draai de deur open.. maar toen.. De haak zat er van de binnenkant op! Ik flipte de pan uit! Ik kan niet meer naar binnen! Op dat momenr hoor ik een heel schattig stemmetje achter me. Het was Yahri die zich af roeg wat ik aan het doen was. Hij kwam met de juf zijn gymtas halen zodat ik niet heen en weer hoefde te lopen. Ik gaf aan dat ik niet maar binnen kon.. de juf moest helaas terug naar de gymzaal waar ze al een deel van de klas had afgezet. En op dat moment schoof er maar een ding door mijn hoofd heen.. ik moet de deur intrappen!
Ik twijfelde geen moment en de ninja in mij kwam omhoog. Na een goede trap kreeg ik de deur de derde keer open. Yahri onthaalde mij als een held en samen gingen we naar binnen. Ik haalde de sleutel uit de andere deur,zette de boodschappen snel binnen en bracht Yahri naar gym. Hij was nog op tijd en ik ging weer terug naar huis om even bij te komen van dit avontuur.

Eenmaal thuis besloot ik meteen even te zitten. De boodschappen komen zo wel. En een paar minuten later voelde ik ineens dat de plek op de bank waarbij op zat,zeiknat was! Het zat in mijn ondergoed aan toe. Ik schrok me een hoedje en liep naar de badkamer. Ik weet ondertussen hoe vruchtwater ruikt.. dus ik rook aan mijn broek. Ik kon iig uitsluiten dat het geen urine was.
Ik deed de vuile kleding in de wasmachine,deed een maandverbandje voor de zekerheid in en belde de verloskundige. Ik kreeg de assistente aan de lijn. Ze raadde me aan de dienstdoende te bellen. Zij zat in een spoed en haar de dienstdoende van het andere team ook. Ik moest rustig gaan zitten en bij elke minuscule verandering terug bellen. Ik besloot heerlijk te gaan liggen op de bank.. en na een half uur.. harde buiken!!
Meteen pakte ik de telefoon.. ik had geen idee wat mijn lichaam nu aan het doen was!

De verloskundige zei meteen dat ze er aan kwam. Na 5 min stond ze op de stoep. Na wat controles bleek ik niet aan het bevallen te zijn.
Wel voelde ze mee aan de harde buiken en keken we of ik vruchtwater verloor. Het bleek afscheiding te zijn.. en harde buiken zijn normaal.. en vooral als je (onbewust) aan het stressen bent. En het feit dat ik de deur in trapte hielp natuurlijk ook niet mee! 😅

Ik kreeg bedrust voor de rest van de dag en hwb me daarv ook aan gehouden.

De volgende dag moest ik voor een 3-punts OGTT. Ik werd geprikt om 09:10 nuchter en het heeelijke drankje was voor 09:20 braaf naar binnen gewerkt. Ik kon zitten en na een uur werd ik weer geprikt. Weer een uur uitzitten en toen voor de laatste keer terug om te prikken en dan eindelijk naar huis. Ik maakte me niet druk. De vorige zwangerschappen waren mijn suikers ook goed. En nu eet ik al een tijd koolhydraatarm dus er zal nu helemaal niks mis zijn.

Afgelopen vrijdag werd ik gebeld. Mijn waardes waren niet goed.

Nuchter 6.0
Na een uur 10.7
Na twee uur 7.0.

Ze maken zich niet direct druk. Ik werd gevraagd of ik eventueel mee zou willen doen in een studie van het amc. Ik heb akkoord gegeven en is nu afwachten of ik 'uitgeloot' wordt. Ik mag gelukkig nog wel thuis bevallen! Wel is hey besef nu zo.. dat wat nou als ik geen Koolhydraatarme leefstijl had?! Dan had ik nu geen milde maar gewoon echt zwangerschapsdiabetes gehad! Het was behoorlijk schrikken. En ik moet dit gewoon vasthouden en de verloskundige hun werk latwn doen. Aanstaande dinsdag heb ik een groeiecho. Dan zie ik mijn kleine mannetje weee en gaan we checken hoeveel hij nu voorloopt op de groei.

I'll keep you posted! ❤️