29 weken blauw,dik en stijf..

29 weken. De laatste week is ingegaan naar 'The Final Countdown' (speelt het deuntje af in haar hoofd). Ik kan niet wachten om mijn 4e grote liefde in mijn armen te sluiten. Ik ben benieuwd naar zijn uiterlijk en op welke van de 3 broers hij lijkt. Milan is namelijk getint met donker haar en blauwe ogen. Semih is blank met donkerblond haar. En yahri is kwa huid donkerder dan semih,met lichtblond haar. Ook semih en yahri hebben blauwe ogen. Kleine man zal ook blauwe ogen hebben. Maar hoe de rest zal worden,blijft een grote verassing. Heel apart om zulke verschillende kindjes te hebben. Ze lijken niet op elkaar,maar je kan wel zien dat het broers zijn. Sommige mensen geloven mij gewoon niet als ik ze vertel dat ze allemaal dezelfde vader hebben en dat papa Turks is.. die gezichten! Hilarisch!

Over een maandje wordt Semih alweer 5. Wat gaat de tijd snel! Semih is in 2 maanden tijd erg veranderd. Nog steeds erg pittig, maar wel liever en hij luistert beter naar mij. Maar hij zal altijd een papa's kindje blijven.

Semih is erg gek van diertjes. Zijn idool is dan ook Freek Vonk en als hij groot is wil hij graag Freek Vonk worden. Is weer eens wat anders dan voetballer of automonteur! Haha
Nu dus een jungle feestje plannen voor Semih!

Afgelopen maandag 1-6 had ik een controle bij de verloskundige. Dit was een afspraak van een half uur. Er moest namelijk bloed geprikt worden omdat ik rhesus negatief ben. Na 3x in beide armen gekeken en geduwd te hebben wilde ze me bijna naar het ziekenhuis sturen om bloed te prikken. Maar toch wilde ze de 7e x een poging wagen. Gelukkig zat ze goed met prikken en ging ze meteen mijn ijzer meten. Mijn ijzer was mooi. En het bloed is op de bus. Dinsdag ochtend werd ik wakker met een blauwe,stijve en dikke arm. Dit is dus de reden waarom ik niet van bloedprikken houd. Klinkt vreemd na 3 bevallingen,2 operaties en een aantal tattoo's en piercings. Het is niey dat ik het eng vind. Maar ik ben gewoon moeilijk te prikken. Maar wat moet dat moet en het is gelukkig alweer voorbij.
Mijn bloeddruk was ook mooi en daarna mocht ik gaan liggen op dr bank.

Mijn kleine vent ligt al goed laag. Maar nog niet vast. Dus het kan nog alle kanten op. De vk kon ook met haar handen voelen dat ok weer een grote knul op de wereld mag zetten.
Omdat ik al 3 grote mannen heb gemaakt,krijg ik dus extra groeiecho's. De eerste staat gepland op 19 juni. Eigenlijk zou het plaats vinden op 17 juli. Ze vroeg tijdens het maken van de afspraak of ik een pret echo had laten doen of dT ik een afspraak had staan. Mijn eigen planning was een afspraak maken bij mijn eigen vk voor een pret echo. Maar omdat ze druk zijn met dr onderzoeken naar grote baby's en echo's,hebben ze de oretecho's uitgesteld. Hierdoor loop ik dus een pret echo mis. Nadat ze dit hoorde plande E me een maand eerder in om toch nog stiekem 3D te kunnen gluren! Dat vond ik wel heel aardig!
Nu kijk ik dus uit naar 19 juni!

Verder voel ik me heel goed. Alleen nog de harde buiken. Maar ach,die horen erbij! Kwa spullen heb ok bijna alles in huis. Dus ik kan lekker relaxen nu! Wil alleen nog Kijken voor wat kleertjes. Want met een baby kan je nooit genoeg hebben!

Nou,dit was mijn blog voor deze week! Tot volgende week!