13 weken en mijn papa verteld!

De tijd gaat zo ongelooflijk snel! Het eerste trimester ligt vanaf vandaah achter me. Wat een opluchting. En ik moet wel zeggen dat het een zwaar trimester was. Niet alleen met de zwangerschap. Maar met alle zieke Inc mezelf hier in huis. Semih en ik een buikgriep. Yahri een dubbele oorontsteking. Daarna ik weer stront verkouden. Milan heeft alleen last gehad van ringworm. Ik hoop dat hij bespaard blijft. Maar ik heb echt als alleenstaande mama hard gewerkt de afgelopen weken. Dit tweede trimester is naar mijn mening het mooiste. De kwaaltjes nemen af,stoppen met plassen voor MVM,de eerste bewegingen,de 20 weken echo en het vertellen aan de buiten wereld.
Vandaag heb ik het mijn vader verteld,mijn moeder,oma en zusje wisten het al. Reageerden niey positief. Maar dat had ik wel verwacht. Mijn vader is nogal een droogkloot en heel uiterlijk in zijn mening. De mening van mijn moeder interesseert me eigenlijk niks. Maar die van mijn vader daar integen,is heel belangrijk voor mij. Nadat ik een berichtje had getypt (was te bang om te bellen) en op enter drukte.. Klopte mijn hard als een idioot. En wat waren doe moment dat ik niks hoorde spannend! Tot daar ineens het berichtje was. Mijn vader reageerde gelukkig (voor zijn doen) positief! Er viel echt zeker 2000 kilo aan gewicht van me af! Nu dat mijn vader het weet mag het van mij van de daken geschreeuwd worden. Helaas moet ik daar nog even mee wachten. Want de familie van O. Weet nog van niks!. Ook hun zullen niet positief reageren. Mij mening? Zolang ik ze te eten en drinken en ze schone kleren geef,heeft niemand wat te zeggen!
Ik heb besloten om heerlijk te gaan genieten van deze zwangerschap en me niks aan te trekken van anderen. Nu hopen op een goed 2e trimester en een mooie echo op 20-02 en dan kan voor mij,het genieten echt beginnen!