Op de helft!!

Vandaag zijn we in week 20 beland.Op de helft!! Wat gaat t hard deze keer!! Waar ik bij de vorige zwangerschappen op deze termijn al geboortekaartjes had uitgezocht,kamertjes al bijna klaar waren en de namen verzonnen,heb ik deze keer nog niks concreets gedaan.Tuurlijk praten we er veel over,maken we plannen en stoeien we met namen maar nog niks tastbaars.Komt mede doordat we nog steeds in onzekerheid zitten wat betreft het huis.We nu geen kamertje hoeven behangen maar meer een hoek vrijmaken,we een overvloed aan bijna nieuwe meisjes kleding hebben.Ik heb wel al het een en ander uitgezocht.Weggegooid wat niet meer mooi was of kapot en bewaard wat nog goed was.

Gaan binnenkort aan de kamer van de meiden beginnen.Ze krijgen dan hun grote bed en een nieuwe kast.Heb nu 2 ledikanten en 2 babykasten op hun kamer staan met 1 commode.Nu passen er geen 2 grote bedden bij ( nou ja past wel maar word krap dan) dus wil ik 1 grote kast kopen waar de kleding in kan van alle drie de meiden.Ook hoop ik dat we dan nog ruimte hebben voor de commode,gebruik m nog dagelijks en ook ivm de nieuwe baby.

Dan moeten we op onze kamer ruimte maken voor t ledikant.Dus een andere tv kopen die aan de muur kan zodat dat kastje wegkan.Het bed verplaatsen en de kast anders zetten.Dan hebben we ruimte genoeg om te lopen,bewegen ed.En het liefst ook nog even schilderen en texen.Het is nu gewoon wit en wil graag een kleurtje.

De meiden zijn heel lief voor me.Als ik s'morgens weer eens sta te spugen aaien ze me over mijn rug en zeggen: geeft niks mama,komt wel goed! Zo schattig.Ook met op de schoot klimmen zijn ze voorzichtig.Regelmatig moet mijn buik bloot om een liedje te zingen voor de "kleine baby"zoals ze haar noemen.Ook maken ze "echo's "met hun theeservies.

Ook Lucas doet t goed!! Hij moppert niet als ik m vraag te helpen,gooit zelfs zijn sokken in de was haha!!

Nu gaat de zwaarste helft komen en eerlijk gezegd kan ik niet wachten tot t voorbij is.Ik vind het getrappel,de groei van mijn buik weer geweldig om te zien maar de klachten maken het zwaar.Mijn bekken is vreselijk en ik kom maar niet van t spugen af wat me veel energie kost en ik dus hele dagen moe ben.Mijn meiden vragen veel aandacht,vooral Romy, dus aan het huishouden kom ik regelmatig niet toe.Dan ben ik blij dat er een keer is gestofzuigd,de was gedaan is en het eten op tafel staat maar meer doe ik niet.Vreselijk!!

Maar we weten waar we het voor doen en de gedachte aan nog zo'n mooi meisje wat wij hebben gemaakt maakt veel goed.Ik ben heel benieuwd op wie ze lijkt.Of ze weer van die knallende blauwe ogen heeft of toch het groen/bruin van papa?? We zijn  op de helft......lang kan t nooit meer duren hahaah