Huwelijks-stress

Dit word waarschijnlijk een lange,heb je er geen zin in stop dan nu,Het is misschien een warrig verhaal maar moet ff mijn ei kwijt.........Komt ie.

Ik ben geboren in 1981 als oudste dochter van mijn ouders.Mijn vader werkte bij Campina en daarnaast was hij duivenmelker en verkocht in de schuur illegaal duivenvoer.Toen ik net 3 was is mijn zusje Sylvana geboren.Ze was 5 weken te vroeg en is geboren met allerlei klachten en kwaaltjes (astmatische bronchitis,lui oog,laat in ontwikkeling enz) Daardoor gingen we met haar ziekenhuis is en ziekenhuis uit.Toen ze 1 jaar werd was ze al 4 keer geopereerd.Mijn moeder trok altijd meer naar zus en ik naar vader.Samen de duiven verzorgen,samen wandelen enz.Op mijn 4e heeft iemand gekletst over de duivenvoerverkoop en mijn vader is een officiele dierenspeciaalzaak begonnen.Vooral de eerste jaren werd er heel hard gewerkt en waren wij na school altijd in de winkel.Op mijn 6e stond ik al achter de toonbank voorzichtig mijn 1e klantjes te helpen.Ik vond het leuk en de klanten vonden het prachtig.

Pa was niet veel thuis en moeders meestal met zus bezig.Het huwelijk was niet je van het maar dat snapten we toen niet.Op mijn 14e kwam de slag.Ze gingen scheiden.Pa ging dezelfde dag nog weg en ma deed er alles aan om pa zwart te maken bij ons.Bij zus lukte het maar bij mij niet.Ben altijd vaderskindje geweest en ging m meteen ieder weekend opzoeken.Hij had vrij snel een nieuwe vriendin,een vrouw die 13 jaar jonger was en die mijn moeder ook goed kende.Ze riep om t hardst dat t vooropgezet was en dat ie was vreemdgegaan met haar maar zo was t niet.Ze voelden altijd een klik maar nadat het hoge woord eruit was zijn ze gaan koffieen en werden echt verliefd.Ma had weer iets om tegen m te gebruiken.

In januari ging pa weg en in Maart had ik iedere dag ruzie met ma.Ik wist al dat ik bij pa wilde gaan wonen na de scheiding en pa vond dat goed maar wilde zich eerst settelen en zorgen dat er voor mij ook plaats was.Ma voelde dat natuurlijk aan en de ruzies werden van kwaad tot erger. Op een dag werd ze zo boos op me dat ze met de deur wees en ik maar bij die rotzak moest gaan wonen.Pa gebeld en hij was er meteenen nam me mee.Alleen mijn kleren en schoolboeken mocht ik meenemen,de rest hield ze vast.Ik ben dat schooljaar blijven zitten en ze verspreidde de goorste roddels over me.Ook deed ze er alles aan de scheiding tegen te houden.Die heeft uiteindelijk 3 jaar geduurt met veel bezoeken aan advocaten,rechtbanken en brieven over en weer.Het was een hel van verwijten........

Na een tijdje waren we gesetteld,pa,ik en mijn stiefmoeder die echt haar best deed me een welkom gevoel te geven.Thee als ik uit school kwam,koken wat ik lekker vond enz.Ik kreeg er zelfs nog een zusje bij op mijn 16 en was zo trots als een pauw.Het contact met moeders bleef stroef en heb haar en zus ong 4 jaar niet gezien.iedere keer dat ik spontaan op bezoek ging begon ze weer over pa en hoe slecht ie wel niet was.Echt stoken en mijn zus is er al die tijd ingetrapt.

Ik leerde mijn ex kennen,een partner die niet goed voor me was maar dat zag ik op dat moment niet.Ik veranderde veel en begon met iedereen ruzie te maken.Op een gegeven moment ( ik was net 19) ging t zo slecht thuis dat pa me de keus gaf ( of hij of ik) ik koos voor mijn ex en kon vertrekken.5 Weken hebben we bij mijn schoonouders gewoond en toen kregen we een flatje.Met mijn spaarcentjes netjes ingericht en ik was blij dat t allemaal geregeld was.Langzaamaan begon ik weer contact met moeders te krijgen.Pa was nu "zwart"en ze was zo blij!! Ik heb t er meermaals met haar over proberen te hebben maar ze wilde maar niet inzien hoe t voor mij was geweest en begon steeds over "IK"

Op mijn 20ste raakte ik zwanger van mijn oudste.Ik was zo gelukkig!! We waren inmiddels verhuist naar een mooi huis in een kindvriendelijke buurt en alles was geregeld.Toch de stoute schoenen aangetrokken en mijn vader gaan vertellen dat ie opa werd.Hij was ontroerd en langzaamaan begon t contact weer op te bloeien.Waardoor het contact met moeders weer slechter werd.6 weken voor mijnbevalling werd er ingebroken bij pa.En mijn ex kreeg de schuld.Weer ruzie,weer verdriet,weer onzekerheid.

Toen Lucas geboren werd was mijn moeder er meteen Mijn vader kwam een week later pas en is een kwartier bij me geweest.Na een tijdje probeerde ik het contact weer beter te laten worden en ging vaker naar m toe.Het ging beter en na een hart op hart gesprek kon ik m eindelijk vertellen wat me dwars zat en hij ook.Een hele tijd leek t beter te gaan.Moeder zag ik weinig,ze belde af en toe.Vader was er regelmatiger.

Op een gegeven moment gingen ex en ik uitelkaar.Lucas was net 3,ik 24.Pa helemaal blij en werd met open armen ontvangen.Na een tijdje leerde ik mijn huidige partner kennen en het klikte meteen tussen pa en hem.Het contact werd beter.Ook ma leek te ontdooien,ik legde me erbij neer dat wat geweest is geweest is en stond open voor een nieuw begin.Ik werd zwanger van de tweeling en ieder dinsdag kwam ma koffie drinken en pa met vrouw en kind iedere woensdag.Geen vuiltje aan de lucht in mijn ogen.Ik beviel midden in de nacht en de dag erop stond de hele familie aan mijn ziekenhuisbed.Ik was blij,gelukkig en trots maar pa wist t weer te bederven door te roepen dat ma m straal voorbij liep en m niet eens feliciteerde.........

Het is een hele tijd goed gegaan,ze kwamen zelfs op verjaardagen tegelijk en niet meer afgesproken.( pa s'middags en ma s'avonds) Ze accepteerden elkaar en ik was zo blij.Tot Syl ruzie kreeg met pa,mij wilde laten kiezen,Ma die natuurlijk partij koos voor Syl en ik die er weer tussenin zat.

Syl verbrak t contact met mij omdat ik niet wilde kiezen en de bezoekjes van ma verliepen stroef.Na een tijdje was ik t beu en heb zus uitgenodigd voor een gesprek.In dat gesprek kwam duidelijk naar voren dat we een totaal verschillende mening hebben en dat we gewoon niet met elkaar overweg kunnen.Dat was vroeger al zo maar nu we volwassen zijn botst t nog erger.Met veel pijn,verdriet en tranen heb ik er een streep onder gezet.Ik liep mezelf voorbij om t voor anderen goed te doen.

Het contact met ma werd weer beter en ook pa kwam wekelijks op bezoek.

Toen besloten we te gaan trouwen.Jippie zou je denken maar niks is minder waar.Al meteen was er ruzie over de jurk.Ik was ook dom dat geef ik toe......Ik ging samen met schoon en stiefmoeder naar de bruidszaak om me te orrienteren maar liep daar meteen tegen de jurk aan,Hij was afgeprijsd en moest meteen beslissen en besloot m te nemen.Ma was er dus niet bij en tot op de dag van vandaag durf ik niet te zeggen dat stiefmoeders wel is meegeweest.Pa wilde dat ze samen de helft van de jurk betaalden......ik moest dat maar ff vragen.Een in en in verdrietige moeder die niet meemocht maar wel moest betalen.Ze ging dus niet accoord en wilde iets anders doen.Ik kan haar niet dwingen en vond t belachelijk dat ik t moest vragen en dat pa niet zelf belde om t haar te vragen.Avonden heb ik gehuild en er met mijn vriend over gepraat.

Nu vind pa dat hij de jurk heeft betaald en dat ma m niet mag zien.Ze mag me ook niet aankleden op de grote dag, dat moet mijn stiefmoeder doen.Vandaag kwam ma op bezoek en we hadden het over de trouwdag.....ik vind t moeilijk mensen te kwetsen en draai er een beetje omheen.Ma vroeg wie is er in de morgen bij je....ikke: de kapper......terwijl het mijn stiefmoeder en zusje zijn maar dat durfde ik dus niet te vertellen,bang om haar te kwetsen.Toen kwam mijn vriend thuis.Hij vertelde het gewoon en ma huilde........Ik dus ook.Hij wist dat ik er mijn moeder graag bij wil hebben.Wat geweest is is geweest,dat kunnen we niet meer terug draaien en ik wil dat achter me laten.Ik snap best hoe ze zich voelde in die tijd.Ze is fout geweest dat heeft ze erkend en ik heb er vrede mee.Ik wil dat ze me als 1e in mijn jurk ziet.Nu gaan we ze maar voor t blok zetten en zeggen niet dat Ma ook  komt in de morgen.Pa is er niet en met stiefma kan ik verstandig praten zonder verwijten,ze zal t zelfs nog snappen ook......Samen mogen ze erbij zijn en samen mogen ze me aankleden.Dat is wat IK wil!! Als ik dat nu aan pa meedeel krijgen we ruzie en gaat de beerput weer open....ik ben er klaar mee......Ik wil niet dat anderen beslissen hoe mijn dag verloopt dat wil ik samen met mijn aanstaande doen.

Ik heb zo de zenuwen dat de dag verpest word door hun geruzie.Dat pa gaat lopen stoffen en ma aan de kant zet.Zo is ie,dat doet ie.Ma wilde dan naar huis gaan maar heb ze vandaag verteld dat ik dat absoluut niet wil.Pa mag dan vertrekken.Ik ben zo bang dat ze dit ook weer gaan verpesten dat ik er bijna spijt van heb dat we het zo groots aanpakken.Ik was liever met mijn gezinnetje en getuigen naar het stadhuis gegaan en in stilte gertouwd.Alleen om die ruzies...........maar mijn meisjes droom van de grote bruiloft met Sissi jurk........die ga ik nu krijgen maar ben zo bang dat alles verpest gaat worden........