Soms vraag ik me weleens af of je als thuisblijfmama niet meer meetelt in onze maatschappij.
Ik ben er nl zo 1.Niet omdat ik te lui ben om te werken,niet omdat ik het niet heel graag doe maar omdat voor ons de kosten van een creche niet te betalen zijn met 3 kindjes.
Toen ik zwanger werd werkte ik 32-38 uur per week.Met veel plezier en voldoening.Toen tijdens de zwangerschap bleek dat we niet 1 maar 2 kindjes gingen verwelkomen dacht ik nog steeds gewoon te gaan werken na mijn verlof.Tot we de kosten gingen berekenen.Dan bleek ik maar 200 euro over te houden en werd besloten dat het beter was als ik voorlopig ff thuis zou blijven.Wij hebben niet de luxe van oppas oma's aangezien die allemaal werken of zich niet willen vastleggen op een speciale dag.Daarnaast willen er maar weinig mensen op de tweeling tegelijk passen.
Nu is mijn tweeling 1,5 jaar.Ik geniet van ieder moment en ben blij dat ik tot nu toe alle eerste keertjes heb mee mogen maken.Toch vlieg ik af en toe tegen de muren omhoog.
Ondanks alle drukte die er om me heen is verveel ik me tegenwoordig regelmatig.Heb ik het idee niet meer in deze maatschappij te staan.Heb ik weinig te melden aangezien mijn dagen vaak allemaal hetzelfde zijn.
Mensen aan wie ik vertel thuis bij de kindjes te zijn kijken me vaak meelevend aan.Of bevooroordeeld?? Ik heb het idee dat je niet meetelt als je niet minstens 20 uur werkt naast alles wat er thuis speelt.Nu ik thuis ben ben ik s'avonds vaak moe,meer dan toen ik nog werkte.Het is niet alleen het huishouden maar ook 3 kindjes,de hond,sociale contacten,zwemles,voetbal,school waar je de hele dag mee bezig bent!!
Ook mannetje vraagt weleens als ik zeg moe te zijn,Hoe kun je nou moe zijn,je bent de hele dag thuis!!
Ik zou zo graag weer werken,maar die kindjes dan?? Als ze straks naar school gaan ga ik weer beginnen maar tot die tijd...............
reacties (0)