Oh Oh CTG

Ben inmiddels beland in week 23.De laatste paar dagen had ik steeds last van harde buiken.Had het al wat rustiger aan gedaan maar gister morgen werd ik ermee wakker.

Ik ben niet zo'n paniekvogel en dacht het zal wel overgaan.Ik heb toen een beetje zitten surfen en maakte me toen toch wel zorgen.Ik verwacht een tweeling en die harde buiken konden vanalles betekenen,van te veel hooi op je vork tot een teken dat de bevalling ging beginnen.

's Middags had ik het er met mijn mannetje over en die vond dat ik dan toch maar even de gynacoloog moest bellen.Ze wilden me toch graag even zien in het ziekenhuis en ik moest me melden op de verloskamers.Toevallig net de kamer waar mijn zoontje geboren is dus dat was wel leuk.Heeft ie dat ook weer gezien.Na een uurtje aan de CTG,een echo ( die meiden groeien hard!!!!) en een inwendig onderzoek konden ze niets vinden.Geen ontsluiting,baarmoedermond stug en de kids deden het ook prima.

Ik denk al nou die zullen ook wel denken heb je haar ook weer,overbezorgde.Maar gelukkig was de gyn heel aardig en vond het goed dat ik even had gebeld.Vooral als het er 2 zijn groeit je baarmoeder op sommige momenten erg hard.Daar gaat ie als het ware tegen protesteren en vandaar de harde buiken.Ik moet me nu nog rustiger houden want het mag niet erger worden.

Gerustgesteld ging ik weer naar huis.Mannetje nog bezorgder haha.Die deed al heel veel voor me maar nu ie gehoord had dat ik me te druk maak overdag was ie nog liever.Hij kan niet iedere keer mee naar het ziekenhuis door zijn werk en ik vertel ook niet alles haha.Hij is redelijk overbezorgd en zou me nu het liefst op de bank vastbinden.

Maar we weten weer dat alles goed gaat en met frisse moed ga ik de laatste termijn tegemoed!!!!