Bandenpijn...
Gisteren ging ik erin vliegen! M'n hele huis mocht eraan geloven. Poetsen!
Waarschijnlijk iets te heftig geweest. Dozen naar boven gebracht, stofzuigen, dweilen, flessen naar de kelder brengen, de was,... Nadat ik de was had ingestoken, zet ik me eventjes neer. En begin het echt warm te krijgen!
Opeens komt het op, echt hevige buikpijn, kreeg warm, kreeg koud, ik sloeg echt helemaal in paniek!
Ik ben naar boven gegaan en heb me meteen in de zetel gelegd. Ik lag letterlijk te krijsen van de pijn. Ik kon niet meer op mijn benen staan. Na een tijdje was ik bekomen..naar beneden gegaan (want mijn stagiair zat daar nog!).
Heb me daar wat proberen ontspannen, maar had echt zoveel schrik dat er iets met ons kleintje zou zijn! Ik schoot volledig in paniek, begon te beven, mijn hart ging nogal tekeer! Onmiddellijk een sms gestuurd naar mijn vriend en die heeft me dan ook meteen gebeld. Hij zei meteen, "kapsalon sluiten, stoppen met poetsen en je bed in!" Haha :p ik heb me dan maar meteen in de zetel gelegd. Nog een traantje gelaten omdat ik ons beebje niet kwijt zou willen zijn. Vandaag was de pijn dragelijk, maar zeker nog niet over! Het is m'n volledige baarmoeder dat echt pijn doet. Dus voor de zekerheid maar naar de gynaecoloog gebeld. Ik las overal dat bandenpijn na een half uurtje rusten over is, maar dat was niet het geval bij mij. Ze kon me dus ook wat geruststellen dat als ik geen bloed verlies, er wel niets aan de hand kan zijn en dat de pijn van bandenpijn, nog een paar dagen kan blijven duren. Als ik er maandag nog steeds last van heb, wil ik echt wel naar de gynaecoloog!
Mijn reactie was waarschijnlijk echt overdreven, maar ik zou helemaal niet willen dat er ons kleintje iets overkomt.
De gynaecoloog was blij dat ik had gebeld en ik was ietwat gerustgesteld. Van mij mag het veel pijn doen, zolang ik maar weet dat er niets mis is met ons beebje!
reacties (0)