Wat een KUTdag!!

bah bah bah!!!

de hormonen gieren door mn lijf..

als ik ook maar iets eet wordt ik kotsmisselijk. de hele dag al opvliegers, me zo misselijk voelen dat ik moet liggen & doodmoe.

normaal zou ik dat er met liefde voor over hebben... maar nu voelt het allemaal zó nutteloos... er is een kans, maar een hele kleine kans. écht een hele kleine. het voelt zo onmogelijk..

als ik naar mijn buik kijk dan zie ik een mooie dikke buik, mn hormonen zeggen dat ik zwanger ben, maar alles voelt nu zo ongeloofwaardig en zo leeg.

ondanks een optimistische oma (die nooit optimistisch is) en een optimistische man denk ik zelf dat er nooit een kans is dat dit goed komt...   ik wil tijdreizen en alles achter de rug hebben!