Nadat we vandeweek rigoreus alle speentjes in de prullenbak hebben gegooid (uiteindelijk toch een soort ritueeltje van gemaakt. alle speentjes bij elkaar gezocht, in boterhamzakjes gedaan en in de kliko gegooid) en uit hebben gelegd dat speentjes voor kleine baby'tjes zijn en dat rosa nu geen baby'tje meer is maar een groot kindje snapte ze hem helemaal.
toen ik haar naar bed bracht heb ik haar een doekje laten uitzoeken (ipv speen) en toen ze dat gedaan had ging ze ook gelijk zonder problemen slapen. Later in de avond werd ze wakker en raakte ze helemaal overstuur omdat ze haar tutje niet kon vinden. Ik ben naar haar toegegaan, heb het verhaal nog een keer uitgelegd, haar getroost, haar doekje gegeven maar ze bleef huilen. heel zielig. Toen bedacht ik mij ineens dat rosa heel erg gesteld is op haar eigen baby (popje), vooral als deze slaapt. dus ik zei sjjjjjt zachtjes huilen anders word de baby wakker. Toen ging ze inderdaad gelijk heel zachtjes huilen en al gauw was haar verdriet helemaal over en heeft ze de rest van de nacht heerlijk geslapen.
De nacht daarna was ik voorbereid op een drama, maar ze ging weer zonder probleem slapen en heeft dit de hele nacht volgehouden. Afgelopen nacht ging dat weer precies hetzelfde!
gister ging het zelfs tijdens het middagslaapje bij de oppas zonder problemen!
ik ben zo trots op mijn kleine meisje! ik durf nu voorzichtig te zeggen dat we nu echt speen-af zijn!
reacties (0)