De afgelopen dagen

Voorweeën en ziekenhuis observatie

Nou meiden,heb er eindelijk tijd en energie voor, om het hele verhaal van de afgelopen dagen te vertellen. Wat zijn de dagen hectisch geweest zeg.

Vrijdag begon het allemaal, ik voelde dat de kleine was ingedaald,m’n buik zat een stuk lager en had de passende pijnen en steken onderin. Ik had ook weer bloedverlies,maar dacht dat dat kwam doordat ie weer met z’n bol langs m’n baarmoedermond was gegaan. In de 2 nachten erna goeie krampen gehad,maar wel geslapen. Dacht nog steeds, dat hoort er nog bij, t is in de nacht. Heel de zondag overdag had ik ook krampen,maar heb van alles gedaan om afleiding te zoeken en me te vermaken.

Maandag had ik nog steeds die krampen en had toch zoiets van; ik bel de Vk maar ff want dan weten ze het.

En ik kreeg me toch op m’n fallie……..Ik had meteen moeten bellen,want bloedverlies is nooit goed en zeker zo laat in de zwangerschap niet. En ik had ook al 8 cm ontsluiting kunnen hebben,als ik de pijn van de krampen zou hebben onderschat. Ik zei gewoon eerlijk: al uw collega’s weten ook van t bloed verlies heb hebben er verder niets meegedaan, dan gegist wat t kon zijn na een echo. Deze Vk (ze zitten met z’n 4^e in 1 team) vond dat er nu toch wel echt naar gekeken moest worden,want met de krampen hoorde het niet, dus in overleg met een Gyn.

Controle in t ziekenhuis op de afd verloskunde was wat er ging gebeuren en waarschijnlijk een nacht ter observatie blijven. Kreeg allerlei onderzoeken en Ctg en moest idd een nacht ter observatie blijven, daar kwam nog een dag bij, want dinsdagavond mocht ik pas naar huis. Met volledige bedrust als advies, net als in t ziekenhuis. Mocht niet eens over de gang wandelen. En das erg lastig voor zo iemand als ik……..

Nu hadden we dinsdagavond de avondwake en afscheid nemen van de oma van me vriend en de dag erna de begrafenis en wilde daar toch wel bij zijn. Dat kon gelukkig nu.

Als ik nu sta doet het pijn onderin, met veel druk daar. Alsof de kleine goed tegen alles aan duwt met z’n bolletje. Hij is erg ver ingedaald en zit goed in m’n bekken. M’n baarmoedermond is al verkort en de krampen/weeën doen wel degelijk iets. Maar een inwendig onderzoek krijg ik voorlopig niet meer, want dan gaan ze dingen opwekken en dat willen ze liever niet. Heb bij de vk een inwendig onderzoek gehad en 2 in t ziekenhuis. Moet goed het bloed verlies in de gaten houden. Als ik te lang sta dan heb ik dat. Maar als ik lig voel ik de krampen extra goed. Het is dus erg lastig. En als t erger wordt moet ik weer terug naar t ziekenhuis.

Maandag heb ik controle bij de gyn en een echo om naar de hoeveelheid vruchtwater te kijken. Uit de onderzoeken is niet gekomen dat ik dat zou verliezen,maar ik wil t gewoon gecheckt hebben.

Verder mag ik een hele dag op t al klaar staand bedje (al op klossen en al) in de woonkamer vertoeven,plat (wel met m’n rug omhoog,anders trek ik t echt niet)

Vandaag allemaal visite gehad en telefoontjes. Helaas daarom nu pas tijd om t verhaal voor jullie te schrijven. Morgen beantwoord ik de berichtjes wel, ben weer gebroken.

Nu is het afwachten hoe het verder allemaal gaat lopen en leef ik met de dag. Hoop alleen dat dit geen 6 weken meer duurt, want t sloopt me lichamelijk wel. Moe van t liggen,maar ook van de krampen,want je lichaam is toch erg druk.

Ik probeer jullie zo veel mogelijk op de hoogte te houden.

Maar als ik iets doe, doe ik het goed,maar dat hadden jullie al gelezen van mij. Daarom nu weer een heel verhaal.

Ik wil jullie alvast bedanken voor t medeleven en de belangstelling, dat doet me goed. In een toch best wel lastige tijd.

Liefsssssssssss