Bevallen!

Sinds gisteren had ik dus zo nu een dan een pittig pijnlijke wee, maar geen regelmaat dus zag niet echt een bevalling naderen.. Ben nog een boodschapje wezen doen en met de kinderen naar een speelpleintje, want het was prachtig weer.

's Avonds nadat de kinderen naar bed waren nog even lekker in bed tv gekeken en toen tijd om te gaan slapen. Maar die wee die zo nu en dan kwam werd toch wel pijnlijker en van het een op het andere moment kwamen ze ineens een stuk regelmatiger. En ze deden steeds meer pijn tot ik op een gegeven dacht: Nu is het echt begonnen! 

Ik meldde het gelijk aan mijn vriend en die vroeg natuurlijk ook of het dit keer wel echt was, maar toen hij zag wat voor pijn ik aan de weeën had, begreep hij ook wel dat het dit keer menes was. Ik wilde nog niet gelijk bellen want het was inmiddels al 00.30u en ik wilde de vk niet voor niks of te vroeg laten komen. Na een uurtje voelde ik echt de ontsluiting vorderen dus besloot de vk te bellen. Ze kwam er aan en ik hing op en spontaan braken mijn vliezen. Ik schrok me dood, dit had ik nog nooit mee gemaakt. Ook mijn vriend raakte lichtelijk in paniek want de baby zat immers zonder water en wil er dus uit en de vk was er nog niet  :-o

De vk arriveerde na een half uurtje en nadat ze haar spullen wat had uitgepakt ging ze kijken hoeveel ontsluiting ik inmiddels had. Daar kwam dus 6 cm uit.. 'Wat!? 6 cm maar??' was mijn reactie.. Voor mijn gevoel was ik een stuk verder dan 'net over de helft' en ik werd echt behoorlijk pissig. Dit zorgde er wel weer voor dat ik weer krachten kreeg om de weeën op te vangen. Beebje zat echter nog steeds hoog en doordat hij niet goed zakte zou de ontsluiting ook niet vlot vorderen dus vk gaf aan dat ik een kussen tussen mijn benen moest doen terwijl ik op bed lag en de weeën op ving. Door de afstand tussen de benen zou beebje beter kunnen zakken. 

Al gauw voelde ik die persdrang die niet tegen te houden is en ging ik op mijn rug liggen om te persen. Ik begon te persen en ineens ging het echt heel snel. Ik voelde het hoofdje eruit komen en moest even zuchten want de navelstreng zat 2x om zijn nek heen dus die moest eerst snel geknipt worden. Dat was waarschijnlijk ook de reden waarom hij al die tijd niet in daalde, de navelstreng hield hem boven.

Ook zat hij met zijn schouders niet helemaal lekker waardoor de vk hem echt even moest draaien en zachtjes meetrekken maar ineens kwam hij met een hele plas water naar buiten en werd hij op mijn buik gelegd. Door dit alles wel een paar hechtingen en waarschijnlijk was de bevalling nog veel sneller verlopen als alles helemaal soepel was verlopen, maar al met al is hij om 3.00u geboren, dus 2,5 uur na de eerste regelmaat weeën en een uur nadat de vk was gearriveerd. Ik heb het toch mooi weer geflikt!

En dan te bedenken dat we eerst naar het ziekenhuis wilde gaan, dat hadden we nooit gered :-o

En nu.. nu lig ik hier met een blubberbuik en ligt er een prachtige kleine man naast mij te doezelen. Wat is het toch heerlijk! Broers en zus hebben overal doorheen geslapen en  kwamen 's ochtends kennis maken. Ze zijn ook helemaal weg van hun broertje, die overigens 4155 gr weegt :-o

Met de naam zijn we nog bezig  :-D