2 jaar..

Vandaag is mijn kleinste mannetje alweer 2 jaar geworden! Mijn kleine mannetje wordt alweer zo groot! En wat zijn die 2 jaar omgevlogen.. Ik kan me de dag van zijn geboorte nog zo goed voor me halen.

In de ochtend belde ik nog met de verloskundige, omdat ik sinds de avond ervoor zo weinig beweging in mijn buik voelde. Ik was inmiddels 40 weken en 4 dagen zwanger. Ze kwam het hartje even luisteren en stuurde me voor de zekerheid naar het ziekenhuis voor een CTG en een echo. Alles was in orde, maar onderweg naar huis viel me op dat ik toch wel regelmatig buikkrampen had..

Thuis aangekomen werden de krampen toch wel pijnlijker. Was het nu dan toch ineens begonnen? De krampen volgden steeds sneller en werden nog pijnlijker. Ja! Dit herkende ik, dit zijn weeën!

Gelijk de verloskundige gebeld, en die zou er met een uurtje zijn. Toen ze na een uurtje arriveerde kon ze haar spullen alvast klaar zetten, want ik had al 6cm ontsluiting! Binnen een uur voelde ik die oerkracht die gewoon niet tegen te houden is, ik had 10cm ontsluiting en mocht gaan persen!

Totaal 3 uur weeën en 3 minuten persen en daar was mijn prachtige mannetje! It hurts like hell, maar wat is het toch iets moois om mee te mogen maken.

En nu? Nu is hij twee en zegt hij nee  hihi  Maar hij is en blijft mijn lieve kleine mannetje en mijn leven lang zal ik van hem blijven houden. Gefeliciteerd schatje!