#. Een dubbel gevoel.. (32w)

32 weken & 4 dagen zwanger van ons kereltje. Ik ben vorige week dinsdag naar de gynaecoloog geweest en alles gaat super goed met ons prinsje en ik ben enorm verschoten hoeveel ons manneke al weegt... hij weegt al 2 kg 088, ik viel bijna van mijne stoel toen ik dit hoorde en zou rond de 3 kg 800 & 4 kg geschat worden bij de bevalling dus het is een stevige kerel zoals de papa! Ik zelf ben ook redelijk veel bijgekomen.. :$ In 6 weken tijd ben ik 5 kg bijgekomen.. nu in totaal 10 kilootjes. Tja, het hoort er allemaal bij! Sinds vorige week ook veel last van gezwolen voeten door dat warme weer! Elke avond moet ik een voet badje nemen en dan daarna met mijn voetjes omhoog liggen. Ik kan ook nog altijd redelijk goed slapen en van maagzuur heb ik totaal geen last van! 

En nu het mindere nieuws en soms gaat het mis... :( Donderdag heeft mijn vriend een moto ongeval gehad! :'( Het heeft niet veel gescheelt of ik was hem kwijt... Hij kon er niks aan doen. Gelukkig geen andere mensen betrokken. Maar hij wou een bocht nemen naar rechts en in de bocht lag er mais... die had hij niet zien liggen en begon in eens zijn achter wiel te slippen.. gelukkig heeft hij zijn moto nog onde rcontrole kunnen houden maar reed al op het verkeerde rijvak en zag dat er een vrachtwagen af kwam.. Hij had 2 opties ofwel naar links bijsturen en op het voetpad rijden ofwel tegen de vrachtwagen en was hij er niet meer... :( Gelukkig de juiste reflex en naar links bijgestuurd maar als resultaat dat hij op een houten paal, een paal van de lijn, vuilbak en een haag van mensen die daar wonen op gevlogen is! Mijn vriend heeft een gebroken rechter arm en sinds gisteren is hij daaraan geopereerd en zijn bekken zijn ook op 3 plaatsen gebroken en een klein barstje aan zijn bekkenplaat van achteren... Al bij al voelt hij hem goed en heeft hij heel veel geluk gehad!!! De moto zelf is per total en zijn helm, pak en schoenen kunnen ook weg gesmeten worden. Maar liever dat dan mijn vriend in stukken!! Maarja het gaat heel hectisch worden nu dat de baby bijna opkomst is maar ik hou me sterk! Mijn vriend ga zeker 4 maanden werk onbekwaam zijn en ga thuis in een ziekenhuis bed moeten rusten. Nu ligt hij nog steeds in het ziekenhuis en we weten ook nog niet wanneer hij terug naar huis kan. Het wordt afwachten. Gelukkig heb ik veel hulp van mijn schoonouders, ouders, familie en zijn beste maat! Ik ben hen eeuwig dankbaar!!! Er wacht ons nog zware dagen/weken maar we slaan er ons wel door. Ik had het heel graag anders gewild maar zo dingen gebeuren nu éénmaal... We gaan hier als koppel heel sterk uitkomen! Ik mis hem elke dag want het doet heel raar om hem niet naast mij te hebben s'nachts... Ik hoop dat hij snel thuis komt zo dat wij weer bij elkaar kunnen zijn!