Extreme angst voor dood kindje

Ik ben op dit moment 25 weken zwanger (van een tweeling). Ook ik heb vaak last van angst. Ons kindje is 4 jaar geleden in mijn buik overleden. Ik mag elke week langs komen bij de vk om even naar de hartjes van de kindjes te kijken met een echo. En de rest van de controles (vanwege tweelingzwangerschappe) loopt via de gynaecoloog in het ziekenhuis. Mijn vk gaf zelfs aan dat als de zenuwen te erg worden ik ze altijd mag bellen. om even langs te komen. Het helpt mij echt enorm dat ze er zo mee om gaan dat ik er zelfs van kan genieten.

dank jullie wel voor jullie reacties! ergens weet ik wel dat de verloskundige gelijk heeft. Als ze maandag had geluisterd, had ik nu ook weer in de stress gezeten of het wel goed is. En ook al zou het nu niet goed zijn, dan kan ze er nu niks aan doen. Hoe moeilijk het ook is, gewoon af wachten... Wel fijn om jullie reacties te lezen!

Ik kan wel zeggen geniet gewoon van je zwangerschap. Maar dat ga jij niet doen als je niks met je angst ga doen. Jij bent enorm boos op je verloskundige en jou vertrouwen in haar is enorm geschaad. Ik denk toch dat het beter is dat je een andere verloskundige gaat zoeken. Maar hoe dan ook je verloskundige kan er niks aan doen dat het is misgegaan. Laten we het anders zeggen. Stel je zou nu bloed verliezen dan ga je naar de verloskundige want dat is niet goed. Ze zien op de echo dat het niet goed gaat met de baby. Ze kunnen er helaas niks aan doen. Stel je zou niet bloed verliezen... je gaat naar de eerst volgende echo... ze zien iets dat het niet goed gaat met de baby. Ze kunnen er helaas niks aan doen. Dus hoe dan ook in beide gevallen kunnen ze niks doen. Ik hoop zo dat je een klein beetje je angst kan loslaten en gewoon kan genieten.

Als je een miskraam hebt meegemaakt maakt het je de volgende zwangerschap onzeker. Maar je verloskundige heeft wel een beetje gelijk. Je kan wel elke dag naar het hartje willen luisteren maar daar door voorkom je geen miskraam. 14 weken is je kindje nog niet levensvatbaar als het geboren moet worden dus als er iets mis is dan kunnen ze er niks aan doen nog. Ze kunnen het kindje niet halen. Als ik jou was zou ik met iemand gaan praten. Jij hebt een angst en die angst is waarschijnlijk ontstaan toen je een miskraam heb gehad. Angst is normaal maar jou angst beïnvloed je dagelijkse leven. En dat is niet goed. Je zegt zelf dat je nergens meer anders aan kan denken / doen. Dus ik zou gewoon echt hulp gaan zoeken. Angst kan groter worden en kom je in een vicieuze cirkel terecht. Het lucht op als je met iemand je verhaal kan doen. Boosheid, verdriet gooi het eruit en geef je miskraam een plekje. Ik hoop dat je hier wat aan heb. En als je niet tevreden bent met je verloskundige ga op zoek naar een andere verloskundige.

Ik vind dit dus echt niet netjes !! Ik herken je gevoel, bij mijn derde heb ik ook de hele tijd het gevoel gehad dat het dus niet goed zou komen en dat het kindje niet levend op de wereld zou komen... Ik heb toen zelf zo'n angelsound (of hoe noem je zo'n ding ook alweer) aangeschaft, maar als het me echt te gortig werd mocht ik onmiddelijk bellen en komen om te praten en hartje te luisteren... Bij 38 weken voelde ik minder/anders bewegen en werd ik zonder pardon naar ziekenhuis door gewezen...ook vanwege mijn angst. CTG was niet al te best en ik moest blijven, daarna 2 goede CTG's en ik mocht ineens weer naar huis... Toen heb ik gezegd dat ik niet eerder uit het ziekenhuis zou gaan als dat ik was bevallen van mijn kindje.. Dus toen op mijn aandringen volgende dag ingeleidt...... Zo blauw als een smurf en levenloos kwam onze Niels ter wereld, navelstreng 2x om zijn nek.. Ik helemaal in paniek (dokters niet overigens), gelukkig was mijn vk ook aanwezig en die begreep natuurlijk meteen wat er gebeurde... Mijn angst leek waarheid te worden. Dus kind met papa en artsen uit de kamer... en zij mij geruststellen dat er niets aan de hand is... En het is inderdaad helemaal goed gekomen, op de gang was hij al aan het huilen en 5 uurtjes later waren we allemaal thuis...en inmiddels is hij 3 jaar.. Maar zorg desnoods dat je ergens anders onder controle kan komen te staan, want zo mag je je niet laten behandelen...

Ik vind dit niet netjes van de verloskundige. Overal waar ik stage heb gelopen, mochten zwangeren met veel angst elke week even langskomen om het hartje te luisteren. Dat kan zo geruststellend werken. Jammer dat ze daar niet aan mee werken bij jou. Misschien is een angelsound iets voor je (al kan dit je ook juist onzeker maken als je het hartje niet meteen vindt). Sterke..

Oh ik herken dit gevoel zo erg!! Ik ben nu 38 weken zwanger en nog elke dag 'dwanggedachtes' dat het niet goed zit! Ookal voel ik haar bewegen. Heb het ook vanaf het begin af aan dat ik zwanger was...zo kan je er moeilijk van genieten en dat is zooo zonde! Ik denk dat het ook komt omdat je een miskraam heb gehad, heb zelf een buiten baarmoedelijke zwschap gehad en daar word je zo onzeker van!

Angelsound ben ik ook geen voorstander van, om meer redenen is dit niet goed voor de baby en als je het dan een keer niet vind, raak je helemaal in paniek omdat je dan je vertrouwen in dat ding stelt. Ik denk ook niet dat de vk op dit moment je hier bij kan helpen. Ze heeft gelijk, ook al zat er de vorige keer naast, dat ze hier niet in mee kan blijven gaan. Je hebt nu ook geen reden tot angst. Ik denk dat je beter een psycholoog kunt opzoeken en vragen hoe je met je angsten om kunt gaan. Het kán zijn dat je gelijk hebt/krijgt, wat ik natuurlijk niet voor je hoop. Maar het kan ook zo zijn, (en dat gevoel krijg ik eerder) dat je het vertrouwen in je vk kwijt bent omdat ze er een keer naast heeft gezeten met haar diagnose. Maar dat zij fout zit, houdt niet in dat jij het daarom altijd goed hebt. Een missed abortion gaat meestal zonder bloedverlies, want anders is het ook geen missed abortion. Er zijn net zoveel vrouwen bij wie het voorgevoel/angst uitkomt, als vrouwen bij wie het voor gevoel helemaal niet uitkomt, Ik snap je angst wel, daar gaat het niet om, alleen het neemt nu buitengewone proporties aan dat gewoon niet gezond is. Je zult toch moeten leren (met behulp van iemand) om datgene waar je geen controle over kunt uitoefenen, namelijk of je baby levend of dood geboren gaat worden, los te laten. Daarmee praat ik absoluut je angst en je verdriet van het vorige gebeuren niet weg, maar je zult het wel moeten relatieveren. Heel veel sterkte!

Heey meid ik herken het van mijn zwangerschappen! (5 stuks) ik heb ook letterlijk doodsangsten uitgestaan. Bij mijn dochter heb ik op een gegeven moment een angelsound gekocht (dopler) om zelf het hartje te kunnen luisteren. Dit stelde mij wel gerust.

Las het en herken het. Ik heb, zoals hieronder al beschreven, de angelsound gekocht. Dat heeft bij mij de echte paniek weg gehaald. Het is wel iets wat ik bij beide zs continu heb, ik ben bang voor een mk, blij als ik de 12 weken haal, maar dan ben ik weer bang voor de 20 weken, blij als die goed is, maar dan ben ik weer bang tot de 24e week en vervolgens word ik bang voor het einde van de zs, als het kindje 'af' is, maar er dan nog iets mis gaat. Nu lijkt het net of ik niet geniet, maar dat doe ik wel, onwijs zelfs! Maar doordat ik dus die Angelsound heb. En verder hebben wij tussendoor 2x een pret echo gedaan, gewoon om het bewijs te zien dat het kindje bewoog cq. er een hartje was. Vind het wel flauw van je vk, want even luisteren naar het hartje, dat moet kunnen. Aan de andere kant heeft zij natuurlijk ook gelijk, het zit in JOUW hoofd en daar moet jij rust in vinden.

Meid laat je niet afschepen als jou gevoel zegt dat je dat wil en dat je wil luisteren dan moeten ze naar jou luisteren. jij betaald hun. Waarom moet je naar de pop poli. Sterkte

Ik zou geen angelsound kopen. Als je er geen verstand van hebt dan kun je het hartje niet goed vinden en dat geeft juist veel meer onzekerheid en angst. Ik zou hiermee naar de huisarts gaan, je verloskundige heeft wel een beetje gelijk, elke keer luisteren is ook niet goed. Sterkte

Koop idd een angelsound, ik heb dit ook gehad toen ik zwanger was. Heb 4 miskramen gehad. En dit gaf mij zoveel rust.

Oh wat een vervelende situatie! Ik snap jou onzekerheid heel goed. Bij mijn eerste zwangerschap heb ik helaas ook een miskraam gehad en ongeveer op dezelfde manier als jou ( geen bloedverlies maar wel het idee dat het niet goed zat en mijn gevoel had het ook goed )! Kort daarna weer zwanger en inmiddels trotste moeder van een zoontje, ook mijn zwangerschap van mijn zoontje ben ik enorm onzeker geweest, extra controles enz. Sinds kort ben ik weer zwanger en zie nu in dat het dus ook allemaal goed kan gaan, ben ook nu weer onzeker maar probeer me erbij neer te leggen dat ik het toch zelf niet in de hand hebt. Is misschien een doppler iets voor je? Dat wanneer je onzeker bent je zelf naar het hartje kan luisteren?